II OZ 469 / 08 POSTANOWIENIE Dnia 15 maja 2008 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B. D. - G. na zarządzenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 19 marca 2008 r. sygn. akt II SA/Sz 138/08 w zakresie pozostawienia bez rozpoznania wniosku B. D. - G. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi B. D. - G. na uchwałę Rady Miejskiej w K. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru położonego w K. postanawia oddalić zażalenie.
Zaskarżonym zarządzeniem sędziego z dnia 19 marca 2008 r. pozostawiono bez rozpoznania wniosek B. D. - G. w sprawie z jej skargi na uchwałę Rady Miejskiej w K. z dnia [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru położonego w K..
W uzasadnieniu powyższego zarządzenia wskazano, że w następstwie wezwania skarżącej pismem z dnia 19 lutego 2008 r., doręczonym skarżącej 26 lutego 2007 r. do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy przez złożenie go na załączonym formularzu PPF w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania, strona skarżąca nie udzieliła odpowiedzi.
Wobec tego, że w terminie zakreślonym w wezwaniu wniosek skarżącej na właściwym formularzu nie wpłynął, pozostawiono go bez rozpoznania, o czym też orzeczono na mocy art. 257 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.).
W zażaleniu na powyższe zarządzenie B. D. - G. wskazała, że przesłany formularz wniosku był bardzo skomplikowany i w opinii skarżącej nie dotyczył przyznania pomocy prawnej. Strona powołała się na zły stan zdrowia i ciężką sytuację finansową.
Naczelny Sad Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Stosownie do art. 243 § 1 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek, który powinien zawierać oświadczenie wnioskodawcy obejmujące dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach, a nadto wniosek ten winien być złożony na urzędowym formularzu (art. 252 § 2 p.p.s.a.), którego wzór określono w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie określenia wzoru i sposobu udostępniania urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz sposobu dokumentowania stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego wnioskodawcy (Dz. U. Nr 227, poz. 2245 - zwanego dalej rozporządzeniem).
W przypadku wystąpienia o przyznanie prawa pomocy sąd ma obowiązek przesłania stronie urzędowego formularza, o jakim mowa w art. 252 § 2 p.p.s.a. jeżeli treść wniosku nie jest zawarta na takim formularzu (§ 2 pkt 3 rozporządzenia).
W przedmiotowej sprawie Sąd pierwszej instancji dokonał wszystkich wymaganych prawem czynności, a o terminie i skutkach niedopełnienia wymogów określonych przepisami skarżąca została pouczona. Nie jest uprawniony zarzut skarżącej, iż przesłany jej formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy jest zbyt skomplikowany, bowiem strona o udzielenie jej pomocy, czy też wyjaśnienie niezrozumiałych dla niej kwestii nie zwracała się do Sądu.
Mając przedstawione wyżej okoliczności na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 i art. 198 p.p.s.a. oddalił wniesione zażalenie jako pozbawione uzasadnionych podstaw.