Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Miron po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy w zakresie sprostowania z urzędu oczywistej omyłki pisarskiej w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 maja 2018 r. sygn. akt II OZ 492/18 w sprawie z zażalenia A. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 marca 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 199/18 w przedmiocie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi A. B. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia postanawia: sprostować postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 maja 2018 r. sygn. akt II OZ 492/18 w ten sposób, że na stronie 1 uzasadnienia w akapicie trzecim od góry w miejsce słów "A. G." wpisać "A. B.".
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 17 maja 2018 r. sygn. akt II OZ 492/18, po rozpoznaniu zażalenia A. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 marca 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 199/18, uchylił zaskarżone postanowienie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie art. 156 § 1 i 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Sprostowanie może nastąpić na posiedzeniu niejawnym. Przepis ten stosuje się także do postanowień stosownie do art. 166 tej ustawy.
W uzasadnieniu postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 maja 2018 r. w akapicie trzecim od góry oczywiście omyłkowo wpisano, że wnoszącym zażalenie był A. G. Z akt sprawy wynika jednoznacznie, że stroną skarżącą w niniejszej sprawie, która jednocześnie wniosła zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 marca 2018 r., jest A. B. Stąd też konieczne było sprostowanie tej omyłki.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 156 § 1 i 2 w związku z art. 166 i art. 193 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.