Dnia 8 czerwca 2010 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2010 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A.L. i J.L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 listopada 2009 roku, sygn. akt VII SA/Wa 1569/09 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi A.L. i J.L. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lipca 2009 roku Nr [...] w przedmiocie odmowy wstrzymania postępowania egzekucyjnego postanawia: umorzyć postępowanie zażaleniowe
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 16 listopada 2009 r. oddalił wniosek A.L. i J.L. o wstrzymanie wykonania postanowienia Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lipca 2009 r. w przedmiocie odmowy wstrzymania postępowania egzekucyjnego.
Wyrokiem z dnia 23 listopada 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę.
Zażalenie na powyższe postanowienie z dnia 16 listopada 2009 r. wnieśli skarżący.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do treści art. 161 § 1 pkt 3 w związku z art. 193 oraz art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe.
Podkreślenia wymaga, że postępowanie przed Sądem I instancji zostało zakończone wyrokiem z dnia 23 listopada 2009 roku. Istotą ochrony tymczasowej udzielanej na podstawie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest zabezpieczenie interesów strony skarżącej poprzez wstrzymanie wykonalności aktu administracyjnego do czasu zakończenia jego kontroli pod względem zgodności z prawem, dokonywanej przez sąd administracyjny. O powyższym świadczy z jednej strony fakt, że wstrzymanie wykonania aktu lub czynności upada w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji (art. 61 § 6 ustawy), a z drugiej możliwość wstrzymania przez sąd I instancji wykonania zaskarżonego aktu do czasu uprawomocnienia się wyroku w przypadku uwzględnienia skargi (art. 152 ustawy). W konsekwencji zakończenie postępowania sądowoadministracyjnego przed sądem I instancji wydaniem wyroku czy też postanowienia powoduje, że sąd ten nie ma ani obowiązku ani też uprawnienia do udzielenia ochrony tymczasowej. Skoro zaś po wydaniu przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji, bezprzedmiotowe jest rozpoznawanie przez ten sąd, na podstawie art. 61 § 3 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wniosku o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności, to tym bardziej bezprzedmiotowe jest rozpoznawanie zażalenia na postanowienie w przedmiocie wstrzymania wykonania aktu lub czynności. Jedynie na marginesie zauważyć należy, że w przypadku skutecznego wniesienia skargi kasacyjnej od powyższego wyroku, stronie będzie przysługiwało uprawnienie do złożenia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia przez Naczelny Sąd Administracyjny.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w związku z art. 193 oraz art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w postanowieniu.