Dnia 14 lipca 2020 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Robert Sawuła po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2020 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 14 maja 2020 r., sygn. akt II SA/Sz 283/20 o odrzuceniu skargi M. N. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zameldowania postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 14 maja 2020 r., sygn. akt II SA/Sz 283/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej: WSA) w Szczecinie odrzucił skargę M. N. na decyzję Wojewody [...] z [...] stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zameldowania.
W uzasadnieniu postanowienia sąd pierwszej instancji wskazał, że decyzją z [...] stycznia 2020 r. Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Burmistrza [...] z [...] grudnia 2019 r. o odmowie zameldowania M. N. na pobyt stały w lokalu przy ul. [...] w [...].
Decyzja organu II instancji z pouczeniem o terminie i sposobie jej zaskarżenia została doręczona stronie 11 lutego 2020 r.
W dniu 13 marca 2020 r. (data nadania pocztą) M. N. wystąpiła do WSA w Szczecinie ze skargą na decyzję Wojewody [...].
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej odrzucenie jako wniesionej po terminie.
Sąd wojewódzki zauważył, że w niniejszej sprawie termin do wniesienia skargi upływał skarżącej z dniem 12 marca 2020 r. (czwartek), tymczasem skarga została wniesiona do Sądu w dniu 13 marca 2020 r. (piątek).
Z uwagi na to, że strona skarżąca nie uiściła należnego wpisu w zakreślonym terminie, sąd pierwszej instancji skargę odrzucił.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła M. N., wnosząc o jego uchylenie i "przyjęcie skargi w przedmiocie odmowy zameldowania".
W uzasadnieniu zażalenia wskazał, że przyczyną spóźnienia o jeden dzień była przeszkoda w postaci stanu zagrożenia epidemicznego COVID 19.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 53 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2019, poz. 2325 ze zm., Ppsa) skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 2 Ppsa sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia. Podkreślić należy, że określony w art. 53 § 1 Ppsa termin jest terminem ustawowym, tj. nie może być skracany ani przedłużany przez sąd, prekluzyjnym w tym znaczeniu, że jego upływ sąd uwzględnia z urzędu i z tej przyczyny odrzuca wniesioną skargę, oraz terminem procesowym, a więc w razie jego uchybienia dopuszczalne jest jego przywrócenie stronie skarżącej.
W zaskarżonym postanowieniu sąd pierwszej instancji prawidłowo ustalił, że trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi dla M. N. rozpoczął swój bieg w dniu 11 lutego 2020 r. wraz z doręczeniem jej zaskarżonej decyzji. Termin do zaskarżenia decyzji upłynął skarżącej z dniem 12 marca 2020 r. Wniesioną w tej sytuacji w dniu 13 marca 2020 r. skargę M. N., zasadnie sąd wojewódzki odrzucił, uznając ją za spóźnioną.
Odnosząc się do argumentacji zażalenia zwrócić należy uwagę skarżącej, że stan zagrożenia epidemicznego obowiązywał na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej od 14 marca 2020 r. Nadto, zgodnie z art. 15zzs ust. 1 pkt 1 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID bieg terminów procesowych i sądowych w postępowaniach sądowych, w tym sądowoadministracyjnych, nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu na ten okres (Dz. U. 2020, poz. 374 ze zm.). Jakkolwiek stan zagrożenia epidemicznego obowiązywał na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej od 14 marca 2020 r. (a od 20 marca 2020 r. stan epidemii) to jednak powołany przepis wszedł w życie dopiero 31 marca 2020 r. Ustawodawca natomiast nie wprowadził regulacji przejściowych nadających normie z art. 15zzs ust. 1 pkt 1 ustawy charakter retroaktywny. W konsekwencji hipotezą art. 15zzs ust. 1 pkt 1 ustawy objęte mogą być wyłącznie terminy, które biegły w chwili jego wejścia w życie - skutek zawieszający bieg terminu oraz terminy, których bieg miał się dopiero rozpocząć - skutek wstrzymujący rozpoczęcie biegu terminu. Przepis z art. 15zzs ust. 1 pkt 1 ustawy nie dotyczy zatem terminów, które upłynęły przed jego wejściem w życie.
Mając powyższe na względzie Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 Ppsa, orzekł jak w sentencji.