Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E.Ł. i P.Ł. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 września 2012 r., sygn. akt II SA/Lu 589/12 odmawiające wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi E.Ł. i P.Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia [...] kwietnia 2012 r. znak: [...] w przedmiocie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie postanawia: umorzyć postępowanie zażaleniowe.
E.Ł. i P.Ł. w skardze na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z [...] kwietnia 2012r. utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy G. z dnia [...] grudnia 2011r., znak: [...] wnieśli o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Postanowieniem z dnia 17 września 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, wskazując iż skarżący nie uzasadnili przekonywująco swojego wniosku, nie wskazali przewidywanych kosztów wykonania nałożonych obowiązków tj: wykonania na granicy z działką nr 1 trwałej przegrody zabezpieczającej przed bezpośrednim odpływem wody opadowej z działki nr 2, która jest własnością skarżących oraz wykonanie zadeklarowanego przez nich w uaktualnionym projekcie zagospodarowania działki sposobu odprowadzenia wody opadowej z połaci dachowych do studni chłonnej lub drenażu rozsączającego.
Na powyższe rozstrzygnięcie skarżący wnieśli zażalenie, podnosząc iż wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje nieodwracalne skutki i niepowetowaną szkodę w płaszczyźnie finansowej oraz w zakresie zmiany ukształtowania powierzchni ich działki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 30 października 2012 r. uchylił zaskarżoną decyzję oraz stwierdził, że nie podlega ona wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Po uprawomocnieniu się wyżej wymienionego wyroku akta sprawy zostały przekazane do Naczelnego Sądu Administracyjnego celem rozpoznania zażalenia na wyżej wskazane postanowienie z 17 września 2012 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie w niniejszej sprawie należało umorzyć.
W myśl art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie z innych przyczyn niż wymienione w pkt 1 i 2 tego przepisu, stało się bezprzedmiotowe. Przepis ten ma zastosowanie w niniejszej sprawie z uwagi na fakt, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 30 października 2012 r. uchylił zaskarżoną decyzję oraz wstrzymał jej wykonanie. Sąd pierwszej instancji stwierdzając, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, w całości uwzględnił żądania skarżących, przedstawione w zażaleniu. Biorąc powyższe pod uwagę Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że z uwagi na brak przedmiotu zaskarżenia zażalenie skarżących stało się bezprzedmiotowe.
Mając to na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 193 P.p.s.a. postępowanie w sprawie umorzył.