Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na bezczynność Urzędu Gminy Warszawa - Włochy w przedmiocie decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i pozwalającej na budowę
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lutego 2005 r., sygn. akt 7/IV SAB 324/02 o odrzuceniu wniosku T. C. o przedłużenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 3 lutego 2005 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi T. C. na bezczynność Urzędu Gminy Warszawa - Włochy w przedmiocie decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i pozwalającej na budowę postanawia oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 24 marca 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt 7/IV SAB 324/02) umorzył postępowanie ze skargi T. C. na na bezczynność Urzędu Gminy Warszawa - Włochy w przedmiocie decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i pozwalającej na budowę.

Następnie postanowieniem z dnia 3 lutego 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną T. C. z dnia 26 kwietnia 2004 r. wniesioną na powyższe postanowienie, z powodu jej osobistego sporządzenia przez skarżącego, z uchybieniem wymogu określonego w przepisie art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - tzw. przymus adwokacki.

W dniu 14 lutego 2005 r. T. C. złożył na powyższe postanowienie z dnia 3 lutego 2005 r. zażalenie, w którym wniósł o jego uchylenie lub zmianę i o przedłużenie terminu do wniesienia zażalenia sporządzonego przez pełnomocnika z urzędu, ponieważ Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 13 stycznia 2005 r. przyznał skarżącemu prawa pomocy w zakresie całkowitym a pismem z dnia 11 lutego 2005 r. zwrócił się do Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych o wyznaczenie pełnomocnika. Ze względu na powyższe, według skarżącego, uzasadniony jest wniosek o przedłużenie terminu do wniesienia zażalenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego, sporządzonego przez wyznaczonego radcę prawnego.

Postanowieniem z dnia 22 lutego 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił wniosek T. C. o przedłużenie terminu do złożenia zażalenia. Sąd uznał, iż wniosek jest niedopuszczalny. Sąd nie może przedłużać terminów określonych mocą ustawy, a takim terminem jest termin do wniesienia zażalenia.

W dniu 10 marca 2005 r. T. C. złożył na powyższe postanowienie zażalenie, w którym wniósł o jego zmianę przez przywrócenie terminu do złożenia zażalenia. Skarżący podniósł, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 13 stycznia 2005 r. przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym. Okręgowa Izba Radców Prawnych pismem z dnia 15 lutego 2005 r. wyznaczyła radcę prawnego P. R. do udzielenia skarżącemu pomocy prawnej. Radca prawny z powodu choroby i konieczności leczenia szpitalnego nie mógł podjąć stosownych działań na rzecz skarżącego. O nagłej chorobie powiadomił skarżącego oraz Okręgową Izbę Radców Prawnych prosząc o wyznaczenie zastępstwa. Skarżący mając na względzie wypadek losowy wniósł jak na wstępie zażalenia.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

W sprawie niniejszej należy co do zasady podzielić pogląd Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wyrażony w zaskarżonym postanowieniu.

Sąd nie jest uprawniony do przedłużania terminów, które zostały wyznaczone przez ustawę. Takim terminem ustawowym jest 7 dniowy termin do wniesienia zażalenia określony w art. 194 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Sąd może jedynie przedłużyć lub skrócić termin sądowy - tj. termin wyznaczony przez Sąd (art. 84 w/w ustawy).

W uzasadnionych przypadkach Sąd może jedynie przywrócić termin, jeżeli strona uprawdopodobni okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.

W okolicznościach tej sprawy nie budzi wątpliwości że przedmiotowy wniosek złożony przez skarżącego należy traktować jako "wniosek o przedłużenie terminu" co wprost wynika z treści pisma strony, która wyraźnie żąda takiej czynności Sądu, a to jest niedopuszczalne.

Z powyższego względu argumenty podniesione przez skarżącego w zażaleniu nie mogą zostać uwzględnione.

W takiej sytuacji postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 22 lutego 2005 r. o odrzuceniu wniosku T. C. o przedłużenie terminu do złożenia zażalenia należy uznać za prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowił zażalenie oddalić.

Strona 1/1