Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tomasz Zbrojewski po rozpoznaniu w dniu 9 września 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G. A. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 czerwca 2020 r., sygn. akt II SA/Gl 500/20 o odrzuceniu sprzeciwu G. A. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2020 r., nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowieniem z dnia 5 czerwca 2020 r., sygn. akt II SA/Gl 500/20, odrzucił sprzeciw G. A. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2020 r., nr [...] oraz zwrócił skarżącej wpis od sprzeciwu w kwocie 100 złotych.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 17 kwietnia 2020 r. wezwano skarżącą do usunięcia braków formalnych sprzeciwu, przez podanie numeru PESEL oraz nadesłanie pełnomocnictwa procesowego do reprezentowania skarżącej przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach lub przed sądami administracyjnymi, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia "skargi". Wezwanie doręczono pełnomocnikowi strony skarżącej w dniu 5 maja 2020 r. W tym samym dniu doręczono pełnomocnikowi strony skarżącej odpis zarządzenia z dnia 17 kwietnia 2020 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia, pod rygorem odrzucenia (sprzeciwu - przypisek NSA). Ostatnim dniem, w którym skarżąca powinna uzupełnić braki fiskalne i formalne skargi był dzień 12 maja 2020 r. W dniu 28 maja 2020 r. został uiszczony wpis sądowy oraz nadano w urzędzie pocztowym pismo procesowe, w którym uzupełniono braki formalne "skargi".
Odrzucając sprzeciw Sąd I instancji wskazał, że w tej sprawie nie miało zastosowanie zawieszenie czy wstrzymanie biegu terminów procesowych przewiedziane przez art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374, zwana dalej: "ustawą COVID-19"), z uwagi na dyspozycję art. 15 zzs ust. 2 w zw. z art. 14a ust. 5 ww. ustawy. Braki formalne sprzeciwu nie zostały uzupełnione w terminie, a więc sprzeciw podlegał odrzuceniu, o czym Sąd I instancji orzekł na podstawie art. 64b § 1 i 2 w zw. z art. 58 § 1 pkt 3 oraz art. 220 § 3 p.p.s.a. Rozstrzygnięcie o zwrocie wpisu sądowego miało oparcie w art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła G. A., wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do dalszego prowadzenia przez Sąd I instancji oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa prawnego za postępowanie zażaleniowe według norm prawem przepisanych.
Zaskarżonemu rozstrzygnięciu skarżąca zarzuciła naruszenie:
- art. 15 zzs ust. 2 w zw. z art. 14a ust. 5 ustawy COVID-19 w zw. z art. 2 Konstytucji RP oraz art. 45 Konstytucji RP, poprzez zaniechanie udzielenia ochrony prawa do sądu i niewłaściwe przyjęcie, że działanie WSA polegające na próbach formalnego pozbawienia prawa do rozpoznania sprawy skarżącej podlega ochronie prawa, w sytuacji kiedy w świetle okoliczności sprawy nie mamy do czynienia z obiektywną możliwością zastosowania przepisów dotyczących uznania danej sprawy za pilną przez co działanie polegające na odrzuceniu sprzeciwu nie może zostać uznane jako skuteczne,
- art. 15 zzs ust. 2 w zw. z art. 14a ust. 5 ustawy COVID-19 w zw. z art. 2 Konstytucji RP oraz art. 45 Konstytucji RP, poprzez błędne zastosowanie polegające na przyjęciu wykładni rozszerzającej przepisu prawa, podczas kiedy z uwagi na charakter rozpatrywanej sprawy oraz cel ustanowienia stanu zagrożenia epidemicznego koniecznym jest dokonanie wykładni celowościowej dla zapewnienia ochrony wszystkich interesów skarżącej;