Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Nowakowski, po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia H. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 28 marca 2008 r., sygn. akt II SA/Sz 777/07 odmawiające wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi H. K. na decyzję Wojewody Z. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia: oddalić zażalenie
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 18 grudnia 2007 r., sygn. akt II OZ 1303/07 po rozpoznaniu zażalenia uczestnika postępowania Obiekty Sanatoryjno - Wczasowe "[...]" Sp. z o.o. uchylił postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 października 2007 r., sygn. akt II SA/Sz 777/07 o wstrzymaniu wykonania decyzji Wojewody Z. z dnia [...] w przedmiocie wymeldowania.
Po ponownym rozpoznaniu sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie postanowieniem z dnia 28 marca 2008 r., sygn. akt II SA/Sz 777/07 odmówił skarżącemu H. K. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm., zwanej dalej P.p.s.a.) Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Sąd stwierdził, że obowiązek uprawdopodobnienia istnienia przesłanek spoczywa na wnioskodawcy. Przepis art. 61 § 3 P.p.s.a. zobowiązuje stronę do wskazania przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, nie nakładając obowiązku udowodnienia, przy czym uprawdopodobnienie nie może z reguły opierać się na samych twierdzeniach strony. Sąd podniósł, że skarżący jako uzasadnienie wniosku wskazał podeszły wiek oraz fakt, iż brak zameldowania na pobyt stały pozbawi go prawa posiadania konta w banku, na które otrzymuje emeryturę, możliwości zaciągania kredytów czy tez udziału w wyborach. Jednakże zdaniem Sądu nie skonkretyzował w czym miałaby się wyrażać szkoda oraz jakie skutki wykonania decyzji miałyby charakter nieodwracalny.
Sąd pierwszej instancji podkreślił, że wymeldowanie jest wyłącznie aktem rejestracji danych dotyczących pobytu określonej osoby. Decyzja o wymeldowaniu ma na celu doprowadzenie przez organ prowadzący ewidencje do zgodności danych ewidencyjnych ze stanem faktycznym. W ocenie Sądu wymeldowanie jako stwierdzające jedynie pewien stan faktyczny, nie może co do zasady spowodować niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków w rozumieniu art. 61 § 3 P.p.s.a., a tylko taka podstawa mogłaby stanowić przesłankę wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu. Sąd nie zgodził się z twierdzeniem skarżącego, że odmowa wstrzymania zaskarżonej decyzji uniemożliwi przesyłanie mu emerytury, zaciąganie kredytów czy głosowanie.
Zażalenie na to postanowienie złożył do Naczelnego Sądu Administracyjnego H. K., wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Skarżący wskazał, że wbrew stanowisku Sądu spełnione zostały przesłanki wynikające z art. 61 § 3 P.p.s.a., tj. niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz trudnych do odwrócenia skutków. Podkreślił, że dla niego - emeryta koszt wymiany dowodu osobistego jest znaczny. Ważniejszą przesłanką jest jednak podeszły wiek. Wykonanie decyzji spowoduje nie tylko wykreślenie w ewidencji stałego miejsca zamieszkania, ale również spowoduje powstanie obowiązku wymiany dowodu osobistego. Wykonanie decyzji pozbawi skarżącego miejsca stałego zameldowania.