Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tomasz Zbrojewski po rozpoznaniu w dniu 9 września 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lutego 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 1568/19 o odrzuceniu skargi W. P. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2019 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 5 lutego 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 1568/19, odrzucił skargę W. P. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2019 r., znak: [...].
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że zarządzeniem Przewodniczącej Wydziału VII z dnia 15 listopada 2019 r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 100 złotych, w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi. Przedmiotowe wezwanie zostało skutecznie doręczone skarżącemu w dniu 29 listopada 2019 r. Do dnia 24 stycznia 2020 r. skarżący nie uiścił należnego wpisu sądowego. W związku z powyższym Sąd odrzucił skargę na podstawie art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., zwana dalej: p.p.s.a.).
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył W. P.
Skarżący podniósł, że sąd administracyjny wielokrotnie rozpatrywał jego skargi, za każdym razem wzywając do przedstawienia dowodów na osiągane dochody i ponoszone wydatki, raz zwalniał z kosztów, innym razem - jak teraz - nakazywał ich uiszczenie. Wnoszący zażalenie odniósł się także do sposobu prowadzonego przez organy administracji postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 230 § 1 i § 2 p.p.s.a. od skargi pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Stosownie natomiast do treści art. 220 § 3 p.p.s.a. skarga, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu przez sąd. Z powyższych przepisów wynika, że zasadą jest obowiązek uiszczenia wpisu sądowego od wnoszonego przez stronę pisma (skargi). Wyjątki od takiego obowiązku wymieniają przepisy ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i są to przedmiotowo-podmiotowe zwolnienia z obowiązku ponoszenia kosztów (art. 239 p.p.s.a.) czy też instytucja prawa pomocy (art. 243 p.p.s.a. i następne ).
W niniejszej sprawie skarżący nie jest zwolniony z obowiązku uiszczenia wpisu sądowego od skargi z mocy przepisów powołanej wyżej ustawy i nie został zwolniony z tego obowiązku na podstawie orzeczenia sądu. Postanowieniem starszego referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie z dnia 9 października 2019 r., sygn. akt VII SPP/Wa 273/19, odmówiono bowiem przyznania skarżącemu prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Od tego orzeczenia nie wniesiono sprzeciwu, zatem stało się ono ostateczne. W następstwie powyższego, Przewodnicząca Wydziału VII WSA w Warszawie zarządzeniem z dnia 15 listopada 2019 r., wezwała skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 100 złotych od złożonej przez niego skargi, zakreślając siedmiodniowy termin na jego uiszczenie, pod rygorem odrzucenia. Skarżący, pomimo skutecznego doręczenia mu powyższego zarządzenia w dniu 29 listopada 2019 r., wpisu od skargi nie uiścił w przepisanym terminie. Termin ten upłynął bezskutecznie z dniem 6 grudnia 2019 r. W związku z powyższym, Sąd I instancji prawidłowo orzekł o odrzuceniu skargi na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a.
Argumentacja zawarta w złożonym zażaleniu nie odnosi się wprost do zasadności i podstawy prawnej wydanego przez Sąd I instancji rozstrzygnięcia, lecz działań podejmowanych przez sąd administracyjny w innych sprawach strony oraz organ administracji, zatem nie mogła zostać wzięta pod uwagę przy rozstrzyganiu sprawy. Na marginesie wypada dodać, że na etapie rozpoznawania wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy było on wzywany pismem z dnia 29 sierpnia 2019 r., do dostarczenia określonych dokumentów przedstawiających sytuację majątkową strony, jednakże wezwanie to pozostało bez odpowiedzi strony, czego następstwem było przywołane wyżej postanowienie z dnia 9 października 2019 r.
Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.