Zażalenie na postanowienie WSA w Gliwicach w sprawie ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia del. WSA Leszek Kamiński (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Stowarzyszenia [...] - [...] Oddziału Terenowego w C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 3 września 2007 r. sygn. akt IV SA/Gl 773/07 w zakresie przekazania sprawy do rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] - [...] Oddziału Terenowego w C. na decyzję Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie

Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 3 września 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach stwierdził swoją niewłaściwość do rozpoznania skargi Stowarzyszenia [...] - [...] Oddziału Terenowego w C. na decyzję Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]. w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej oraz przekazał sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.

W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd I instancji powołał się na § 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 kwietnia 2003 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (Dz. U. Nr 72, poz. 653). Zgodnie z tą regulacją skoro stroną skarżącą jest w przedmiotowej sprawie Stowarzyszenie Urodzonych w Niewoli Niemieckiej to zasady określone w w/w rozporządzeniu nie mają zastosowania do określenia właściwości sądu administracyjnego, bowiem odnoszą się one jedynie do osób fizycznych, a właściwość Sądu należy określić zgodnie z art. 13 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a. Na poparcie tego poglądu Sąd przywołał również art. 25 k.c., zgodnie z którym termin "miejsce zamieszkania" odnosi się wyłącznie do osób fizycznych. Z powyższych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach stwierdził swoją niewłaściwość na podstawie art. 59 § 1 p.p.s.a.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyło Stowarzyszenie [...] - [...] Oddział Terenowy w C., wnosząc o jego uchylenie i uznanie właściwym do rozpoznania niniejszej sprawy Sąd właściwy ze względu na miejsce zamieszkania skarżącego. Dzięki temu zarówno S. S., w imieniu którego skarga została złożona, jak również samo Stowarzyszenie, będą mieli możliwość czynnego udziału w toczącym się postępowaniu.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest uzasadnione.

Zgodnie z art. 50 § 1 p.p.s.a postępowanie sądowoadministracyjne może być wszczęte jedynie na żądanie (czy to w formie skargi czy też wniosku) pochodzące od legitymowanego podmiotu. Legitymację skargową określono w powyższym przepisie przez wyróżnienie atrybutu interesu prawnego (legitymacja materialna) oraz wskazanie podmiotów, które, mimo braku takiego interesu, są uprawnione do wniesienia skargi (legitymacja formalna). Do takich podmiotów, oprócz prokuratora i Rzecznika Praw Obywatelskich, zaliczono również organizację społeczną w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób z zastrzeżeniem jednak, że brała ona udział w postępowaniu administracyjnym. Podmiotom takim przyznana została legitymacja procesowa do wniesienia skargi ze względu na funkcje, do których zostały powołane. Skarga do sądu administracyjnego jest zatem dla nich jednym z instrumentów umożliwiających realizację postawionych przed nimi zadań, a nie środkiem prawnym służącym ochronie ich interesu prawnego.

Strona 1/2