Zażalenie na postanowienie WSA w Kielcach w sprawie ze skargi na postanowienie Wojewody [...] znak: [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia
Sentencja

Dnia 23 czerwca 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski, , , po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. I. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 9 kwietnia 2015 r., sygn. akt II SA/Ke 166/14 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. I. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2013 r. znak: [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 9 kwietnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił wniosek skarżącego o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji, powołując się na treść art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", ocenił, że skarżący nie wykazał należycie, że znajduje się w sytuacji materialnej kwalifikującej do przyznania prawa pomocy. W ocenie Sądu, zasadnicze znaczenie ma fakt, że wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości rolnej o powierzchni 0,58 ha, współwłaścicielem domu o powierzchni użytkowej 120 m2, osiąga wysokie dochody z prowadzonej działalności gospodarczej, a ponadto prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną, która pobiera zasiłek chorobowy (jak twierdzi skarżący łączny dochód rodziny wynosi brutto 6800 zł miesięcznie). Ponadto wnioskodawcę stać na spłatę kredytów (2255 zł miesięcznie). Zatem nie sposób go uznać za osobę żyjącą w ubóstwie, która nie posiada środków materialnych na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych własnych i swojej rodziny i w związku z tym wymaga pomocy państwa, polegającej na zwolnieniu od kosztów sądowych. Ponadto posiadanie majątku, w szczególności nieruchomości wyklucza w zasadzie możliwość zwolnienia od kosztów sądowych (por. postanowienia NSA: z 20 października 2004 r., FZ 454/04; z 25 października 2012 r., I OZ 806/12; z 8 listopada 2012 r., I OZ 826/12). To, że strona korzysta z majątku nieruchomego w sposób nieprzynoszący dochodu, nie zmienia faktu, że może on być wykorzystany jako zabezpieczenie pożyczki czy kredytu, jeśli właścicielowi brakuje pieniędzy na koszty postępowania.

Zażalenie na ww. postanowienie wniósł M. I., podnosząc tą samą argumentację wynikającą ze stanu zdrowia jego i jego żony oraz zaciągniętego kredytu. Wskazał, że od czasu uiszczenia wpisu od skargi jego sytuacja finansowa uległa pogorszeniu. Ponadto Sąd powinien rozważyć zastosowanie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", celem potwierdzenia możliwości uiszczenia przez skarżącego kosztów sądowych.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Prawo pomocy polega na tym, że strona m.in. może uzyskać uprawnienie do przyznania jej przez sąd administracyjny zwolnienia od ponoszenia w sprawie kosztów sądowych (art. 244 § 1 i art. 245 § 1 i 3 p.p.s.a.) w tym np. częściowe zwolnienie od kosztów sądowych (art. 245 § 4 p.p.s.a.). Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Z przytoczonych przepisów wynika, że ubiegającego się o to prawo obciąża obowiązek wykazania, że znajduje się w określonej sytuacji materialnej uprawniającej do przyznania mu prawa pomocy w zakresie częściowym.

Strona 1/2