Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Barbara Gorczycka - Muszyńska po rozpoznaniu w dniu 12 sierpnia 2005r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lipca 2004r. sygn. akt I SA/Wa 706/04 o odrzuceniu skargi Z. C. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2004r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia choroby zawodowej pylicy płuc postanawia: - oddalić skargę kasacyjną
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 2 lipca 2004r., sygn. akt I SA/Wa 706/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Z. C. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2004r., Nr HPC.620-10/04. W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, że skarżący został wezwany do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez nadesłanie jednego egzemplarza skargi, w terminie 7 dni, pod rygorem jej odrzucenia. W dniu 14 czerwca 2004r., zachowując zakreślony siedmiodniowy termin, Z. C. nadesłał Sądowi pismo (nazwane skargą), o treści odmiennej od tekstu wniesionej skargi. W tej sytuacji Sąd zastosował przepis art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zgodnie z którym Sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi. Sąd stwierdził, że nadesłane przez skarżącego odręczne pismo nie jest odpisem skargi w rozumieniu art. 47 powołanej ustawy.
Od powyższego postanowienia skargę kasacyjną złożył Z. C., reprezentowany przez adwokata z urzędu i wniósł o jego uchylenie. W skardze kasacyjnej zarzucono Sądowi I instancji naruszenie przepisów postępowania, a mianowicie art. 58 § 1 pkt 3 w związku z art. 47 § 1 i art. 49 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, poprzez bezzasadne odrzucenie skargi, albowiem niezachowanie przez skarżącego warunków formalnych polegające na nie złożeniu jej odpisu nie stanowiło braku uniemożliwiającego nadanie sprawie prawidłowego biegu. Dodatkowo wniesiono o uchylenie zarządzenia przewodniczącego z dnia 26 maja 2004r. zobowiązującego skarżącego do nadesłania odpisu skargi. W uzasadnieniu zarzutów skargi kasacyjnej stwierdzono, że w niniejszej sprawie brak jest konieczności doręczania odpisu skargi organowi, skoro została ona wniesiona za jego pośrednictwem, gdyż organ zapoznał się ze skargą, udzielił na nią odpowiedzi i nie wnosił o jej odrzucenie.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie z art. 47 § 1 Prawa postępowaniu przed sądami administracyjnymi, do pisma strony należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich stronom, a ponadto, jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, po jednym odpisie każdego załącznika do akt sądowych. W myśl art. 49 § 1 powołanej ustawy, jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Odmienna regulacja, o której mowa w końcowej części tego przepisu znajduje się w art. 58 § 1 pkt 3 tej ustawy, stosownie do którego Sąd odrzuca skargę gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego Sąd I instancji prawidłowo zastosował wskazane wyżej przepisy. Należy podkreślić, że przepis art. 47 § 2 ustawy precyzuje, że odpisami w rozumieniu paragrafu poprzedzającego mogą być także uwierzytelnione fotokopie bądź uwierzytelnione wydruki poczty elektronicznej. Bezsporne jest zatem, że odręcznie sporządzone pismo, i to w treści odbiegające od "oryginału" nie może stanowić odpisu pisma, lecz jest pismem nowym.
Należy podkreślić, że wezwanie Sądu z dnia 31 maja 2004r. do nadesłania jednego egzemplarza skargi, było na tyle jednoznaczne, że nie powinno budzić uzasadnionych wątpliwości interpretacyjnych. Wbrew twierdzeniom skargi kasacyjnej bezsporne jest, że adresat wezwania powinien zastosować się do zarządzenia tej treści niezależnie od tego, że organ, za którego pośrednictwem skargę wniesiono, zapoznał się z nią, udzielił na nią odpowiedzi i nie wnosił o jej odrzucenie. Organ mógł wprawdzie wykonać kserokopię pisma będącego skargą, ale brak jest podstaw, aby obowiązek uwierzytelnienia takiej kopii przerzucać na ten organ. Organ, jako strona postępowania sądowego, ma bowiem prawo dysponować odpisem pisma procesowego (skargi), skoro oryginał tej skargi zobligowany jest przekazać Sądowi. Zaskarżone postanowienie o odrzuceniu skargi jest zatem zasadne i odpowiada prawu.
Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 i art. 182 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.