Zażalenie na postanowienie WSA w Gliwicach w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. D. i J. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 23 kwietnia 2008 r., sygn. akt II SA/Gl 951/07 o odmowie przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi M. D. i J. D. na uchwałę Rady Gminy P. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowieniem z dnia 23 kwietnia 2008 r., sygn. akt II SA/GL 951/07, odmówił M. D. i J. D. przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na uchwałę Rady Gminy P. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że postanowieniem z dnia 10 stycznia 2008 r. odrzucono skargę M. D. i J. D. z powodu uiszczenia wpisu przez profesjonalnego pełnomocnika skarżących w niewłaściwej wysokości.

Pismem z dnia 25 marca 2008 r. skarżący złożyli wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi, wskazując, że uiszczenie wpisu od skargi w niewłaściwej wysokości nastąpiło bez ich winy, bowiem korzystając z pomocy prawnej profesjonalnego pełnomocnika działali w przekonaniu, że dopełni on wszystkich formalności.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach stwierdził, że zaniedbania osób, którymi posłużyła się strona, w tym pełnomocników, nie uzasadniają braku winy w uchybieniu terminu do dokonania określonej czynności procesowej. W związku z powyższym, na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odmówił skarżącym przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi.

M. D. i J. D. wnieśli zażalenie na w/w postanowienie zarzucając mu naruszenie art. 86 § 1 i 2 oraz art. 87 § 1 i 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W uzasadnieniu skarżący podnieśli, że nie mając wiedzy niezbędnej do wniesienia skargi, zwrócili się o pomoc do profesjonalnego pełnomocnika, który ustalając koszty obsługi prawnej uwzględnił również koszty opłacenia skargi, nie można im zatem zarzucić, że nie dochowali należytej staranności w prowadzeniu swoich spraw. Wskazali ponadto, że pozbawienie prawa do sądu z winy jej pełnomocnika pozostaje w sprzeczności z rolą sądów administracyjnych jak i z nową linią orzeczniczą Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Strona 1/1