Naczelny Sąd Administracyjny, w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Gliniecki po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. G. i A. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 15 kwietnia 2013 r. sygn. akt II SA/Lu 253/13 odmawiającego wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. G. i A. G. na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...], w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia: oddalić zażalenie
A. i A. G. w skardze na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia [...] lutego 2013r., w przedmiocie zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na nadbudowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego (w zabudowie bliźniaczej) na działce nr [...] przy ul. [...] w S., wnieśli o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Uzasadniając wniosek wyjaśnili, że są właścicielami jednej części tego budynku, położonej przy ul. [...] - i obawiają się, że nadbudowa spowoduje zmianę obciążeń ściany i doprowadzi do negatywnych zmian w należącej do nich części budynku. Wskazali na "ujemne skutki społeczne oraz wysokie koszty finansowe", a także "fakt, że z ekspertyzy technicznej dostarczonej przez inwestora wynika, że rozpoczęcie robót budowlanych w budynku o zabudowie bliźniaczej może spowodować katastrofę budowlaną ich domu".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2013 r. sygn. akt II SA/Lu 253/13, na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. odmówił wstrzymania wykonania decyzji Wojewody Lubelskiego z dnia [...] lutego 2013 r.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że skarżący w niniejszej sprawie nie wykazali takich przesłanek, a jedynie ogólnie wyrazili obawę o bezpieczeństwo konstrukcji ich budynku.
W załączonej przez nich do skargi ekspertyzie technicznej z dnia 17 listopada 2012 r. stwierdzono natomiast wprost, że "projektowane zmiany przy poprawnym wykonywaniu prac budowlanych wynikających z nadbudowy (...), zwiększenia obciążenia użytkowego stropów poddasza, wykonania wieńca na ściance kolankowej oraz ewentualnej wymiany konstrukcji dachu nie wpłyną ujemnie na stan konstrukcji drugiej części budynku bliźniaczego przy ul. [...]" - z ekspertyzy tej nie wynika zatem, jak podnoszą skarżący, by projektowane roboty mogły spowodować katastrofę budowlaną ich domu. W ekspertyzie tej stwierdzono jedynie, że w części budynku należącego do skarżących tj. położonego przy ul. [...] pogłębiono piwnice, co "zagraża nawet natychmiastowym wystąpieniem katastrofy budowlanej" i dlatego wymagane jest "natychmiastowe podbicie tych fundamentów" - dotyczy to jednak tej części budynku - traktu - która nie przylega do części bliźniaczej budynku przy ul. [...]
A. i A. G. pismem z dnia 28 kwietnia 2013 r. złożyli zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 15 kwietnia 2013 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.
W myśl art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z konstrukcji tej normy prawnej wynika, że na skarżącym spoczywa ciężar wykazania przesłanek zawartych w cytowanym przepisie, zaś sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli jest spełniona ustawowa przesłanka określona jako potencjalna możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdy akt lub czynność zostanie wykonana.