Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bożena Walentynowicz po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia I. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 2 czerwca 2005 r., sygn. akt II SA/Gd 3583/01 o odrzuceniu skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi I. B. na decyzję Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 17.09.2001 r., nr [...] w przedmiocie nakazu wykonania rozbiórki postanawia: oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 2 czerwca 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę kasacyjną I. B. wniesioną przez pełnomocnika skarżącego radcę prawnego bez uiszczenia wpisu od skargi. Jako podstawę prawną Sąd wskazał art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.).
W zażaleniu na powyższe postanowienie sporządzonym przez pełnomocnika radcę prawnego zarzucono naruszenie art. 221 w zw. z art. 175 § 1 i 36 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.). Zdaniem skarżącego pełnomocnik radca prawny miał obowiązek uiszczenia opłaty stałej od pisma przez niego wznoszonego, gdyby pełnomocnictwo jego obejmowało prowadzenie przed sądami całego procesu (art. 36 pkt 1 i 2 ustawy o ppsa).
W sprawie niniejszego pełnomocnictwa udzielonego na podstawie art. 36 pkt 3 ustawy o ppsa - pełnomocnik nie miał obowiązku uiszczenia opłaty od sporządzonej skargi kasacyjnej. Opłatę taką miał uregulować sam skarżący po otrzymaniu wezwania z Sądu mimo, że w Sądzie skargę składał pełnomocnik.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie jako pozbawione usprawiedliwionych podstaw.
Bezsporny jest fakt w świetle treści udzielonego pełnomocnictwa z dnia 20 kwietnia 2005 r., że skarżący I. B. upoważnił radcę prawnego I. K. do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Odpowiada to wskazanemu w zażaleniu przepisowi art. 36 pkt 3 ustawy o ppsa stanowiącemu, że pełnomocnictwo może być udzielone do niektórych tylko czynności w postępowaniu. Oznacza to, że treść pełnomocnictwa wskazuje zakres umocowania i oznacza rodzaj czynności spoczywających na pełnomocniku.
W sprawie niniejszej pełnomocnictwo jak na wstępie podkreślono obejmowało sporządzenie i wniesienie do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargi kasacyjnej.
W istocie skarga kasacyjna sporządzona przez ustanowionego pełnomocnika radcę prawnego I. K. została też złożona przez pełnomocnika w sekretariacie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku w dn. 27.04.05 r.
Skuteczne złożenie skargi kasacyjnej przez ustanowionego pełnomocnika zgodnie z treścią udzielonego pełnomocnictwa wymagało równoczesnego uregulowania stałej opłaty. Obowiązek ten wynika z art. 221 ustawy o ppsa, który dotyczy jedynie pism wnoszonych przez adwokatów i radców prawnych. Przepis art. 221 nie miałby zastosowania tylko w przypadku, gdyby skargę kasacyjną sporządzoną przez ustanowionego radcę prawnego wnosiła osobiście strona.
W przedmiotowej sprawie, co jest okolicznością przyznaną w zażaleniu, skargę wnosiła pełnomocnik, zgodnie z zakresem pełnomocnictwa. Twierdzenie zażalenia jakoby pełnomocnictwo obejmowało tylko sporządzenie skargi kasacyjnej, nie zasługuje na wiarę wobec sprzeczności z treścią pełnomocnictwa.
Utrwalone jest stanowisko orzecznictwa Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego, iż środki zaskarżenia wnoszone przez adwokata bądź radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, należy odrzucić, jeżeli podlegają opłacie stałej.
Nie znajdując usprawiedliwionych podstaw zażalenia Naczelny Sąd Administracyjny z mocy art. 184 w zw. z art. 297 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) orzekł jak w sentencji.