Zażalenie na postanowienie WSA w Szczecinie w sprawie ze skargi na bezczynność Starosty Powiatu Polickiego w przedmiocie nierozpoznania protestu dotyczącego decyzji o pozwoleniu na budowę
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Stahl po rozpoznaniu w dniu 6 września 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G. T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 maja 2005 r., sygn. akt II SAB/Sz 32/05 o odmowie przyznania skarżącemu prawa pomocy w sprawie ze skargi G. T. na bezczynność Starosty Powiatu Polickiego w przedmiocie nierozpoznania protestu dotyczącego decyzji o pozwoleniu na budowę p o s t a n a w i a uchylić zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 14 kwietnia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił skargę G. T. na bezczynność Starosty Powiatu Polickiego w przedmiocie nierozpoznania protestu dotyczącego decyzji o pozwoleniu na budowę, w oparciu o art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powołanej dalej jako p.p.s.a.

W piśmie, które wpłynęło do Sądu w dniu 5 maja 2005 r. skarżący zarzucił nierozpoznanie przez Sąd (wniesionego w dniu 1 lutego 2005 r.) wniosku o przyznanie prawa pomocy.

Postanowieniem z dnia 12 maja 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie (przyjmując, że skarżący wraz z żoną uzyskuje dochód w kwocie 3 446, 96 zł.) odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy stwierdzając, że skarżący nie wykazał, aby jego sytuacja materialna uniemożliwiła poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania w sprawie.

Na powyższe postanowienie G. T. wniósł pismem z dnia 21 maja 2005 r. zażalenie. W zażaleniu tym podniósł, że Sąd niesłusznie przyjął dochód miesięczny w podanej w uzasadnieniu postanowienia kwocie, skoro wg danych przedstawionych we wniosku roczny dochód jego rodziny wynosi około 7785,25 zł.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest uzasadnione. Jak wynika z akt sprawy skarżący złożył wiosek o przyznanie prawa pomocy w dniu 1 lutego 2005 r. Wniosek powyższy został natomiast rozpoznany przez Sąd dopiero w dniu 12 maja 2005 r., t.j. już po wydaniu postanowienia o odrzuceniu skargi (w dniu 14 kwietnia 2005 r.). W postanowieniu o oddaleniu wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy Sąd podkreślił, iż prawo pomocy ma wyjątkowe zastosowanie i może zostać

Sygn. akt II OZ 683/05 przyznane wyłącznie osobom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej. W ocenie Sądu I instancji skarżący w swoim wniosku nie wykazał sytuacji, która uprawniałaby Sąd do przyznania prawa pomocy. W uzasadnieniu postanowienia zaznaczono, że dochód uzyskiwany przez skarżącego i jego małżonkę umożliwiają poniesienie pełnych kosztów sądowych w sprawie.

Nie sposób zgodzić się z powyższym twierdzeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie. Sąd ten przyjął bowiem, że miesięczny dochód rodziny skarżącego wynosi 3 446,96 zł. i kwota ta pozwala na wygospodarowanie sumy na pokrycie kosztów związanych ze wszczętym postępowaniem. Z wniosku skarżącego wynika natomiast, że prowadzi on gospodarstwo rolne (3,18 ha), z którego uzyskuje roczny dochód w wysokości około 2 500 zł., natomiast żona skarżącego z tytułu pracy uzyskuje około 900 zł. brutto miesięcznie. Skarżący nie wykazał we wniosku żadnego majątku ruchomego. Ponadto z wniosku wynika, że skarżący ma na utrzymaniu córkę w wieku szkolnym oraz drugą córkę, która otrzymuje stypendium naukowe w wysokości 378 zł. oraz zasiłek socjalny w wysokości 90 zł. (dochód ten przeznacza na koszty edukacji).

Wobec powyższego należy uznać, że Sąd nie zbadał dokładnie sytuacji skarżącego, bezpodstawnie przyjmując, iż G. T. jest w stanie ponieść w pełni koszty postępowania w sprawie. Stanowisko to jest nieuzasadnione, szczególnie wobec zawartej w piśmie skarżącego z dnia 5 maja 2005 r. zapowiedzi wniesienia skargi kasacyjnej.

Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 185 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1