Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA L. Żukowski (spr.), Sędziowie NSA, Protokolant, po rozpoznaniu w dniu 6 września 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej, zażalenia M. F. oraz M. F. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, z dnia 15 kwietnia 2005 r. sygn. akt IV SA/Wa 704/04, o oddaleniu wniosku o uzupełnienie wyroku, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, z dnia 21 stycznia 2005 r. sygn. akt IV SA/Wa 704/04 o stwierdzeniu nieważności decyzji Ministra Środowiska z dnia 9 czerwca 2004r. o nr [...] podjętej w przedmiocie odmowy uzupełnienia decyzji administracyjnej - postanawia - oddalić zażalenie
Wyrokiem z dnia 21 stycznia 2005r. o sygn. akt IV SA/Wa 704/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (WSA), stwierdził nieważność decyzji Ministra Środowiska podjętą w przedmiocie uzupełnienia decyzji administracyjnej. Sprawa ta została wszczęta ze skargi M. F. i M. F..
W dniu 14 marca 2005r. wpłynął do WSA wniosek stron skarżących o uzupełnienie wyroku WSA z dnia 21 stycznia 2005r. poprzez rozstrzygnięcie wszystkich wniosków ich skargi. Uzupełnienie wyroku miało obejmować kwestie oceny legalności : decyzji Ministra Ochrony Środowiska z dnia 5 października 1992r. BOA - II - pw - 150/1867/92/1c, ponownego przeprowadzenia rozprawy wodnoprawnej, legalności decyzji Wojewody Śląskiego z dnia 10 lipca 2003r. [...]
WSA w dniu 15 kwietnia 2005r., postanowieniem o sygn. akt IV SA/Wa 704/04, oddalił wniosek o uzupełnienie wyroku z dnia 21 stycznia 2005r. Według Sądu zostały rozważone wszystkie zarzuty podniesione w skardze oraz w pismach procesowych stron skarżących. Dla końcowego załatwienia sprawy dotyczącej skargi na decyzję w przedmiocie uzupełnienia decyzji o przysługujących stronie środkach prawnych nie było niezbędne dokonanie kontroli legalności uprzednio wydanych przez Ministra Środowiska decyzji w oparciu o art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm., dalej P.p.s.a.).
Skarżący nie zgodzili się z oddaleniem ich wniosku przez Sąd i w dniu 9 maja 2005r. złożyli zażalenie na to postanowienie do Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA). Skarżący zażądali uchylenia zaskarżonego postanowienia WSA i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia. Swoje zarzuty wobec orzeczenia Sądu oparli na przepisie art. 135 P.p.s.a. Ich zdaniem WSA miał obowiązek w wyroku z dnia 21 stycznia 2005r. o sygn. akt IV SA/Wa 704/04, jednoznacznie i odrębnie ustosunkować się do wszystkich podniesionych w skardze zarzutów zawartych w skardze.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
zażalenie nie może zostać uwzględnione gdyż zaskarżone postanowienie nie narusza prawa.
Postępowanie sądu w przedmiocie uzupełnienia wyroku reguluje art. 157 § 1 P.p.s.a. Przepis ten określa termin złożenia wniosku przez stronę jak również okoliczności powodujące konieczność uzupełnienia wyroku przez sąd. Według treści tego przepisu wniosek o uzupełnienie wyroku jest dopuszczalny jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien zamieścić z urzędu.
M. F. oraz M. F. w swej skardze na decyzję Ministra Środowiska z dnia 9 czerwca 2004r. o nr [...] zawarli wniosek o zastosowanie w niniejszej sprawie przepisu art. 134 i art. 135 P.p.s.a. w odniesieniu do szeregu działań organów ochrony środowiska. To samo żądanie, strony zawarły w swym wniosku o uzupełnienie wyroku WSA.
Żądanie stron zawarte w piśmie z dnia 4 marca 2005r. nie mogło zostać uwzględnione bowiem Sąd odniósł się do wszystkich wniosków zawartych w skardze M. F. oraz M. F.. WSA w uzasadnieniu wyroku z dnia 21 stycznia 2005r. o sygn. akt IV SA/Wa 704/04 stwierdził : Sąd w składzie orzekającym w niniejszej sprawie nie znajduje podstaw prawnych do uwzględnienia żądań skarżących i poddania kontroli sądowej na zasadzie art. 135 P.p.s.a. i uchylenia wszystkich innych wcześniej wydanych decyzji, które doprowadziły do wyeliminowania ostatecznej decyzji Wojewody Bielskiego z dnia 29 kwietnia 1992 roku orzekającej w przedmiocie odszkodowania za zniszczenie ubezpieczenia brzegu Jeziora Żywieckiego wraz z ciągiem spacerowym w rejonie Hotelu "Odys" w Trefnej przy ul. Nad Jeziorem. Poprzez to zdanie skład orzekający odniósł się do całości skargi M. F. oraz M. F.. Wobec wyraźnego odniesienia się składu orzekającego do wniosków stron skarżących nie istniały postawy do uzupełnienia wyroku WSA.
Złożone przez strony zażalenie w swej istocie kwestionuje tą cześć uzasadnienia wyroku, w którym Sąd w sposób negatywny odniósł się do żądań zawartych w skardze inicjującej postępowanie sądowe oraz w kolejnych pismach procesowych M. i M. F.. Strony są niezadowolone ze stanowiska jakie Sąd zajął względem ich wniosku o zastosowanie w sprawie art. 135 P.p.s.a. Ich zarzuty będą zapewne oceniane w trakcie postępowania kasacyjnego, którego przedmiotem jest wyrok WSA z dnia 14 stycznia 2005r IV SA/Wa 704/04. Nie mogą one jednak zadecydować o uchyleniu zaskarżonego postanowienia WSA, gdyż nie zachodzą przesłanki uzupełnienia wyroku, o których mowa w treści art. 157 P.p.s.a.
Z wyżej wyłożonych względów orzeczono jak sentencji postanowienia w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a.