Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 maja 2010 r., sygn. akt III SA/Gd 339/09 o odrzuceniu zażalenia W. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 15 kwietnia 2010 r., sygn. akt III SA/Gd 339/09 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi W. K. na uchwałę Rady Miejskiej w B. z dnia [...] marca 2009 r., Nr [...] w przedmiocie ustalenia dodatkowych nazw miejscowości w Gminie B. w języku kaszubskim postanawia: oddalić zażalenie. .
Postanowieniem z dnia 19 maja 2010 r., sygn. akt III SA/Gd 339/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił zażalenie W. K. na postanowienie tego Sądu z dnia 15 kwietnia 2010 r. o odmowie przyznania prawa pomocy. W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż wobec niemożności doręczenia skarżącemu odpisu w/w postanowienia zostało ono pozostawione w aktach ze skutkiem doręczenia na dzień 4 maja 2010 r. w oparciu o dyspozycję art. 73 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej w skrócie p.p.s.a.). Tymczasem skarżący zażalenie na to postanowienie wniósł w dniu 13 maja 2010 r. (data stempla pocztowego), a więc z uchybieniem siedmiodniowego terminu przewidzianego w art. 194 § 2 p.p.s.a.
Zażalenie na powyższe postanowieni wniósł W. K. domagając się jego uchylenia i uwzględnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy ze względu na trudną sytuację majątkową.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do regulacji art. 194 § 2 p.p.s.a., zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od doręczenia postanowienia. Wniesienie zażalenia w ustawowo przewidzianym terminie stanowi jeden z wymogów formalnych, który musi zostać spełniony. Zaskarżone postanowienie Sądu I instancji jest zatem zasadne, gdyż w niniejszej sprawie bezsporne jest uchybienie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie Sądu z dnia 15 kwietnia 2010 r.
Jak wynika z art. 73 § 1 p.p.s.a. w razie niemożności doręczenia pisma w sposób przewidziany w art. 65-72, pismo składa się na okres czternastu dni w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy, dokonując jednocześnie zawiadomienia określonego w § 2, który mówi, iż zawiadomienie o złożeniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy w terminie siedmiu dni od dnia pozostawienia zawiadomienia, umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej, a gdy to nie jest możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń, na drzwiach biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe. Zgodnie natomiast z ww. artykułu doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1.
W okolicznościach niniejszej sprawy, postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 15 kwietnia 2010, pomimo dwukrotnej awizacji przez pocztę, nie zostało odebrane przez skarżącego. Zgodnie więc z wyżej wymienionymi przepisami, przesyłkę prawidłowo pozostawiono w aktach ze skutkiem doręczenia na dzień 4 maja 2010 r. Dlatego też zażalenie skarżącego wniesione w dniu 13 maja 2010 r. (data stempla pocztowego), Sąd I instancji prawidłowo odrzucił, jako wniesione z uchybieniem przewidzianego w art. 194 § 2 p.p.s.a. terminu.
W odniesieniu do zarzutów zażalenia, zauważyć należy, że zaskarżone postanowienie dotyczy wyłącznie zagadnienia zachowania terminu do złożenia zażalenia, a nie zagadnień merytorycznych w kwestii przyznania prawa pomocy.
Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.