Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA - Małgorzata Jaśkowska po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 2 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Bk 286/13 wydane w przedmiocie odmowy wstrzymania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi D. S. na decyzję Wojewody Podlaskiego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia: oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 2 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Bk 286/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odmówił D. S. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji W. P. z dnia [...]., nr [...] wydanej w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego.
Sąd I instancji stwierdził, że wnioskodawczyni nie przytoczyła żadnych konkretnych okoliczności, które przemawiałyby za udzieleniem jej ochrony tymczasowej na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - powoływanej dalej jako p.p.s.a.) Wniosek ten dotyczy decyzji o wymeldowaniu, a więc orzeczenia, które stwierdza jedynie pewien stan faktyczny. Decyzja taka ma charakter ewidencyjny i służy jedynie aktualizacji oraz doprowadzeniu do zgodności miejsca zamieszkania z miejscem zameldowania. Nie ma ona charakteru nieodwracalnego. Decyzja o wymeldowaniu nie ogranicza prawa do przebywania w lokalu ani też nie powoduje utraty prawa własności, czy współwłasności do tego lokalu, ani też nie przywraca prawa posiadania, czy też prawa własności. Decyzja taka nie powoduje powstania, ani utraty jakichkolwiek praw, a tym samym nie może jej wykonanie spowodować negatywnych dla strony skutków.
W zażaleniu z dnia 17 lipca 2013 r. zaskarżono w całości postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku zarzucając mu naruszenie art. 61 § 3 p.p.s.a. i wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia i wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oraz zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu według norm przepisanych.
W uzasadnieniu zażalenia podnoszono, że brak stałego zameldowania może wywołać w odniesieniu do skarżącej negatywne konsekwencje w zakresie toczącego się postępowania o nadanie jej obywatelstwa polskiego. Podkreślano, że brak meldunku utrudni jej codzienną egzystencję, kontakty z urzędami i pracodawcą. Stały adres zameldowania umożliwi zaś skarżącej posiadanie karty pobytu na terytorium Polski oraz zatrudnienie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie i jako takie podlega oddaleniu.
Przepis art. 61 § 3 p.p.s.a. stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego prawa złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia jest zamknięty. Podkreślenia wymaga, ze sąd administracyjny nie bada zasadności samej skargi na etapie rozpoznania wniosku, bada natomiast zasadność zastosowania w konkretnym przypadku tzw. ochrony tymczasowej do czasu oceny przez Sąd legalności aktu administracji w ramach głównego postępowania sądowoadministracyjnego i wydania w tym zakresie stosownego orzeczenia.