Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Stahl po rozpoznaniu w dniu 13 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 11 lipca 2012 r., sygn. akt III SA/Lu 759/11 odrzucające sprzeciw T. K. od postanowienia referendarza sądowego z dnia 8 czerwca 2012 r. o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi T. K. na postanowienie Wojewody Lubelskiego z dnia [...] sierpnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia bezskuteczności odwołania od decyzji o wymeldowaniu z pobytu stałego postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 11 lipca 2012 r., sygn. akt III SA/Lu 759/11 odrzucił sprzeciw T. K. od postanowienia referendarza sądowego z dnia 8 czerwca 2012 r. o odmowie przyznania prawa pomocy.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że zgodnie z art. 259 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 270, dalej p.p.s.a.) sprzeciw od zarządzeń i postanowień, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8, wnosi się w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia zarządzenia lub postanowienia. Stosownie do art. 259 § 2 p.p.s.a. sprzeciw wniesiony po terminie sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
W niniejszej sprawie, postanowienie o odmowie przyznania prawa pomocy zostało doręczone skarżącej 15 czerwca 2012 r., zatem termin do wniesienia środka zaskarżenia upłynął 22 czerwca 2012 r. Sprzeciw zaś został wniesiony przez stronę w dniu 3 lipca 2012 r. W powyższych okolicznościach Sąd uznając, że środek zaskarżenia został złożony po upływie terminu do jego wniesienia, odrzucił sprzeciw na podstawie art. 259 § 2 p.p.s.a.
Na powyższe postanowienie T. K. wniosła zażalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 259 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi od zarządzeń i postanowień, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8, strona albo adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy mogą wnieść do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego sprzeciw w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia zarządzenia lub postanowienia. Zgodnie z treścią art. 259 § 2 tej ustawy sprzeciw wniesiony po terminie oraz sprzeciw, którego braki formalne nie zostały uzupełnione, a także sprzeciw wniesiony przez adwokata, radcę prawnego, doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego, niezawierający uzasadnienia, sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
Jak wynika z akt sprawy postanowienie referendarza sądowego o odmowie przyznania prawa pomocy zostało doręczone na wskazany przez skarżącą adres do doręczeń w dniu 15 czerwca 2012 r., sprzeciw zaś został złożony w Sądzie w dniu 3 lipca 2012 r., a więc z uchybieniem siedmiodniowego terminu.
Wobec powyższego, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sąd I instancji prawidłowo odrzucił sprzeciw. Nie może bowiem ulegać wątpliwości, iż został on złożony z uchybieniem terminu.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 oraz art. 197 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.