Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 18 maja 2017 r. sygn. akt II SA/Gd 554/15 w zakresie odrzucenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi K. C. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z dnia [...] lipca 2015 r. nr [....] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do rozbiórki obiektu budowlanego postanawia: oddalić zażalenie.
Wyrokiem z 8 stycznia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę K. C. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z [...] lipca 2015 r. w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do rozbiórki obiektu budowlanego.
Postanowieniem z 22 kwietnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę kasacyjną K. C. jako wniesioną przez osobę nieuprawnioną w świetle art. 175 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej "p.p.s.a.").
Na wniosek skarżącej, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z 13 stycznia 2017 r. przyznał K. C. prawo pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie z kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu.
Pismem z 31 stycznia 2017 r. Okręgowa Rada Adwokacka w Gdańsku wyznaczyła pełnomocnika z urzędu. Na wniosek tego pełnomocnika z dnia 10 lutego 2017 r. Okręgowa Rada Adwokacka w Gdańsku dokonała zmiany pełnomocnika z urzędu.
Drugi pełnomocnik skarżącej wniósł skargę kasacyjną w dniu 15 marca 2017 r. Postanowieniem z 18 maja 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił tę skargę kasacyjną. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, że pełnomocnik strony skarżącej wniósł skargę kasacyjną z uchybieniem terminu do jej złożenia, bowiem termin do wniesienia skargi kasacyjnej przez nowo wyznaczonego pełnomocnika z urzędu biegł od dnia zawiadomienia pierwszego pełnomocnika o jego wyznaczeniu, co musiało nastąpić najpóźniej w dniu 10 lutego 2017 r., skoro z tej daty pochodziło pismo pełnomocnika o jego zmianę. Termin do złożenia skargi kasacyjnej upływał zatem w dniu 13 marca 2017 r., zaś złożenie skargi kasacyjnej w dniu 15 marca 2017 r. nastąpiło z przekroczeniem ustawowego terminu.
Zażalenie na to postanowienie wniosła K. C., domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania oraz zasądzenia na rzecz pełnomocnika kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu. W uzasadnieniu skarżąca podniosła zarzut naruszenia przepisów postępowania, tj. art. 177 § 3 p.p.s.a. polegającego na bezpodstawnym uznaniu, iż w sytuacji zmiany pełnomocnika z urzędu, na wniosek pierwotnie ustanowionego pełnomocnika w sprawie, termin do wniesienia skargi kasacyjnej biegnie od dnia zawiadomienia o wyznaczeniu pierwotnego pełnomocnika z urzędu. Ponadto skarżąca podnosiła, że Sąd I instancji nie ustalił precyzyjnie daty zawiadomienia o wyznaczeniu pierwotnego pełnomocnika z urzędu, co według skarżącej jest niedopuszczalne w demokratycznym państwie prawa.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie
Zgodnie z art. 177 § 3 p.p.s.a. w razie ustanowienia w ramach prawa pomocy adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego po wydaniu orzeczenia, na wniosek złożony przez stronę, której doręcza się odpis orzeczenia z uzasadnieniem sporządzonym z urzędu, albo przez stronę, która zgłosiła wniosek o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia, termin do wniesienia skargi kasacyjnej biegnie od dnia zawiadomienia pełnomocnika o jego wyznaczeniu, jednak nie wcześniej niż od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.