Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi L. L. i P. L. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem WSA w Warszawie , sygn. akt VII SA/Wa 1257/08
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia L. L. i P. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 marca 2011 r., sygn. akt VII SA/Wa 2360/10 o oddaleniu wniosku o wyłącznie sędziego w sprawie ze skargi L. L. i P. L. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2008 r., sygn. akt VII SA/Wa 1257/08 postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

L. L. oraz P. L. w piśmie z dnia [...] marca 2011 r. wystąpili do Sądu z wnioskiem o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie B. C. od orzekania w niniejszej sprawie.

Postanowieniem z dnia 23 marca 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek o wyłączenie sędziego. Jak wskazał Sąd, z oświadczenia złożonego przez Sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie B.C. wynika, że nie występują żadne okoliczności tego rodzaju, które mogłyby wywołać uzasadnione wątpliwości co do jego bezstronności w tej sprawie jak również nie występują przesłanki, które uzasadniałyby jego wyłączenie wnikające z art. 18 i art. 19 wyżej powołanej ustawy. W ocenie Sądu, strona wnioskująca nie wskazała w złożonym wniosku okoliczności, które uzasadniałyby zastosowanie określonych w ustawie środków prawnych. W tej sytuacji zgłoszony wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Na powyższe postanowienie skarżący wnieśli zażalenie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przyczyny wyłączenia sędziego z mocy samej ustawy zostały enumeratywnie wymienione w art. 18 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.) Zgodnie z powyższym przepisem Sędzia jest wyłączony w sprawach: 1) w których sędzia jest stroną bądź pozostaje z jedną ze stron w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki, 2) małżonka sędziego, krewnych sędziego lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia oraz powinowatych bocznych do drugiego stopnia, 3) osób związanych z sędzią z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli, 4) w których sędzia był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron, 5) w których sędzia świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą, 6) w których sędzia brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego sporządzonego z jego udziałem lub rozpoznanego przez niego, a także w sprawach, w których występował jako prokurator, 7) w których sędzia brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej. Powyższy przepis wymienia przyczyny wyłączenia sędziego z mocy ustawy. Treść art. 18 § 1 p.p.s.a. jednoznacznie wskazuje, że zawarte w tym przepisie wyliczenie jest wyczerpujące. Z uwagi na wskazany wyżej charakter tego wyliczenia przyjmuje się, że objęte nim przyczyny wyłączenia nie powinny być interpretowane rozszerzająco (vide: postanowienie NSA z dnia 16 grudnia 2004 r., GZ 4/04, ONSAiWSA 2004/1/7). Art. 19 p.p.s.a. zakreśla natomiast tzw. względne przesłanki wyłączenia. Wskazuje mianowicie, że niezależnie od wymienionych w art. 18 p.p.s.a. przyczyn wyłączenia, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie.

W każdym ze wskazanych wypadków podstawowym celem przyjętych regulacji jest przede wszystkim zapewnienie bezstronności sędziego i eliminacja wpływu, jaki może wywierać występowanie pewnej kategorii powiązań (osobistych, ekonomicznych, służbowych itp.) na orzekanie w postępowaniu sądowym (zob. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 grudnia 2005 r., sygn. akt SK 53/04, OTK-A z 2005 r., nr 11, poz. 134). Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego sprowadza się więc "do eliminowania wszelkich przyczyn, mogących skutkować w otoczeniu jakimikolwiek wątpliwościami co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznawaniu określonej sprawy" (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 lipca 2004 r., sygn. akt SK 19/02, OTK-A z 2004 r., nr 7, poz. 67).

Przechodząc na grunt przedmiotowej sprawy należy zauważyć, że z oświadczenia złożonego przez sędziego objętego wnioskiem o wyłączenie wynika, że nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby uzasadniać jego wyłączenie. Wbrew temu co twierdzą skarżący we wniosku o wyłączenie wskazany sędzia nie brał również udziału w wydaniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2008 r., sygn. akt VII SA/Wa 1257/08, którego dotyczy skarga o wznowienie. Wobec powyższego skoro nie można stwierdzić aby w sprawie niniejszej zachodziły uzasadnione wątpliwości co do bezstronności wskazanego sędziego orzekającego w sprawie niniejszej należało uznać, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. zasadnie zaskarżonym postanowieniem z dnia 23 marca 2011 r., oddalił wniosek L. L. oraz P. L. o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowił zażalenie oddalić

Strona 1/1