Dnia 5 lutego 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski, , , po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia L. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 grudnia 2014 r., sygn. akt II SA/Gd 713/14 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej uchwały w sprawie ze skargi L. S. na uchwałę Rady Gminy S. z dnia [...] września 2012 r., nr [...] w przedmiocie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 4 grudnia 2014 r., sygn. akt II SA/Gd 713/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił wstrzymania wykonania uchwały Rady Gminy S. z dnia [...] września 2012 r., nr [...], w przedmiocie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu obrębu geodezyjnego Stężyca obejmującego działki nr [...].
Sąd I instancji, powołując się na treść art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", wskazał, że skarżąca nie wykazała by w związku z wydaniem zaskarżonej uchwały zaistniały przesłanki do wstrzymania jej wykonania, tj. by zachodziło niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ponadto Sąd wyjaśnił, że zgodność z prawem zaskarżonej uchwały nie jest badana na tym etapie rozpoznania sprawy, natomiast wystąpienie szkody winno być przez skarżącą wykazane poprzez podanie charakteru oraz wysokości szkody grożącej na skutek wykonania uchwały.
Odnosząc się do ww. przesłanek wynikających z art. 61 § 3 p.p.s.a. Sąd stwierdził, że sam charakter zaskarżonej uchwały, podjętej na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, wskazuje, że nie może ona wywołać szkody w rozumieniu art. 61 § 3 p.p.s.a., czy też spowodować trudnych do odwrócenia skutków, o jakich mowa w tym przepisie. Przedmiotowa uchwała nawet nie wskazuje w sposób wiążący przewidywanych rozwiązań przyszłego planu. Nadto rada gminy, przy pewnych ograniczeniach ustawowych, może w toku prac planistycznych w miarę potrzeby dokonywać zmian, co do obszaru objętego przyszłym planem, a nawet wycofać się z inicjatywy planistycznej, przerywając procedurę sporządzania planu (por. Komentarz do ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym pod red. prof. Z. Niewiadomskiego, Wydawnictwo C.H. Beck Warszawa 2004, s. 145-147). Tym samym, w ocenie Sądu, na skutek podjęcia zaskarżonej uchwały brak byłoby podstaw do stwierdzenia powstania realnej szkody w majątku skarżącej bądź wystąpienia nieodwracalnych skutków o charakterze prawnym.
Zażalenie na ww. postanowienie wniosła L. S., podnosząc, że zaskarżona uchwała prowadzi do powielenia błędów planistycznych organu, co ma doprowadzić do usankcjonowania samowoli budowlanej dot. działalności produkcyjnej w sytuacji gdy Studium określa te tereny jako mieszkaniowe z usługami. Ponadto wskazała na zaistniałe konflikty społeczne i rodzinne w związku z prowadzoną działalnością na terenie objętym zaskarżona uchwałą, tj. działalnością tartaku.
W odpowiedzi na zażalenie Wójt Gminy S. wniósł o jego oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 1 p.p.s.a. wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.