Dnia 18 września 2013 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak po rozpoznaniu w dniu 18 września 2013 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. i M. D. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Po 802/13 o wezwaniu do uiszczenia solidarnie wpisu sądowego w sprawie ze skargi J. i M. D. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia: oddalić zażalenie.
Zarządzeniem z dnia 23 lipca 2013 r. Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu wezwał J. i M. D. do solidarnego uiszczenia wpisu sądowego od skargi na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę. Stosownie do treści § 2 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193), wysokość wpisu ustalono na kwotę 500 zł.
Powyższe zarządzenie stało się przedmiotem zażalenia J. i M. D. do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym zwracają się o zmianę kwalifikacji uiszczenia wpisu sądowego od ich skargi: z § 2 ust. 3 pkt 1 ww. rozporządzenia w kwocie 500 zł na § 2 ust. 1 pkt 2 w kwocie 200 zł. W uzasadnieniu podnoszą, że skarga skarżących dot. jedynie części uzasadnienia decyzji Wojewody Wielkopolskiego, odnośnie podjęcia przez niego niewłaściwych czynności z zakresu administracji publicznej przez organ II stopnia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 230 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, zwanej dalej "P.p.s.a.") od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. W świetle art. 230 § 2 tej ustawy pismami, o których mowa w tym przepisie są: skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania.
W myśl art. 214 P.p.s.a. do uiszczenia kosztów sądowych zobowiązany jest ten, kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki, o ile ustawa nie stanowi inaczej (§ 1). Pismo wnoszone przez kilka osób, których uprawnienia lub obowiązki związane z przedmiotem zaskarżenia są wspólne, podlega jednej opłacie (§ 2 zd. 1).
Nie ulega wątpliwości, że J. i M. D. wnieśli skargę na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] uchylającą w całości decyzję Starosty Ostrowskiego z dnia [...] marca 2013 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę, wydaną na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r., nr 243, poz. 1623) oraz na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., nr 98, poz. 1071 ze zm.). Wobec tego przedmiotową sprawę należało zakwalifikować do kategorii budownictwo i architektura i w oparciu o takie przyporządkowanie określić wysokość należnego wpisu sądowego od skargi. Zgodnie z § 2 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wpis od skargi w sprawach z zakresu budownictwa jest stały i wynosi 500 zł.
Nie można uznać za uzasadnione stanowisko strony, że skarga do WSA w Poznaniu dotyczy jedynie części decyzji Wojewody Wielkopolskiego, odnośnie podjęcia przez niego niewłaściwych czynności z zakresu administracji publicznej przez organ II stopnia i w związku z tym należy do kategorii "skarg na akty lub czynność z zakresu administracji publicznej". Zaskarżona decyzja wydana jest na podstawie przepisów prawa budowlanego i tylko ta materialnoprawna podstawa warunkuje dokonanie kwalifikacji.
Mając powyższe na względzie, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.