Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: Sędzia NSA Anna Łuczaj po rozpoznaniu w dnia 18 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 czerwca 2013 r., sygn. akt II SA/Po 605/13 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. G. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] marca 2013 r., Nr [...] w przedmiocie sprzeciwu przyjęcia zgłoszenia zamiaru wykonania tymczasowego obiektu budowlanego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 27 czerwca 2013 r., sygn. akt II SA/Po 605/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu - po rozpoznaniu wniosku Miasta G. - odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] marca 2013 r. w przedmiocie sprzeciwu przyjęcia zgłoszenia zamiaru wykonania tymczasowego obiektu budowlanego.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd podał, że decyzją z dnia [...] marca 2013 r., Nr [...] Wojewoda Wielkopolski utrzymał w mocy decyzję Starosty Gnieźnieńskiego z dnia [...] lutego 2013 r., nr [...] wyrażającą sprzeciw w sprawie przyjęcia zgłoszenia zamiaru wykonania tymczasowego obiektu budowlanego. Wraz ze skargą na powyższą decyzję Miasto G. złożyło wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku strona skarżąca podniosła, iż wykonanie zaskarżonej decyzji grozi skarżącemu znaczną szkodą, gdyż organ uznając, iż planowana inwestycja (targowisko) jest niezgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego może nakazać rozbiórkę boksów i straganów. Podniesiono, iż przedmiotowe targowisko ma mieć charakter tymczasowy i wiąże się z jego przeniesieniem z innej lokalizacji, na której prowadzona jest inwestycja rewitalizacyjna.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu przytoczył art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 poz. 270 ze zm. - dalej: p.p.s.a) i podkreślił, iż wstrzymanie wykonania może dotyczyć wyłącznie tych aktów administracyjnych, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Nie każdy akt administracyjny nadaje się do tak rozumianego wykonania. Nie kwalifikują się do wykonania te spośród aktów prawnych, które dla sprowadzenia stanu prawnego lub faktycznego w nim określonego nie wymagają czynności podmiotów uprawnionych. W rzeczywistości problem wykonania aktu administracji dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone obowiązki (por. P. Tarno: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - komentarz, LexisNexis. W-wa 2005, str. 295).
Sąd podnosząc, że wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji dotyczy aktu administracyjnego, którym organ administracji architektoniczno - budowlanej wniósł sprzeciw wobec zgłoszonego zamiaru wykonania robót budowlanych, stwierdził, że decyzja ta ani nie przyznaje uprawnień, ani nie nakłada na nikogo obowiązku. Charakter prawny takiej decyzji jest najbardziej zbliżony do rozstrzygnięć odmownych, gdyż decyzja o wniesieniu sprzeciwu od zamiaru wykonania określonych robót budowlanych oznacza, że jej adresat będzie musiał powstrzymać się od wykonywania robót budowlanych objętych zgłoszeniem. Wobec tego faktu, że decyzja ta nie podlega wykonaniu brak jest możliwości wstrzymania jej wykonania.