Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski, , , po rozpoznaniu w dniu 5 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 15 czerwca 2009 r., sygn. akt II SO/Op 22/06 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 4 grudnia 2006 r., sygn. akt II SO/Op 22/06 o oddaleniu wniosku o wyłączenie sędziów w sprawie ze skargi D. W. na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] lutego 2006 r., Nr [...] w przedmiocie zameldowania na pobyt czasowy postanawia: uchylić zaskarżone orzeczenie w całości.
Postanowieniem z dnia 15 czerwca 2009 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu odrzucił zażalenie D. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 4 grudnia 2006 r., sygn. akt II SO/Op 22/06 o oddaleniu wniosku o wyłączenie sędziów, w sprawie ze skargi D. W. na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] lutego 2006 r., Nr [...], w przedmiocie zameldowania na pobyt czasowy.
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, Sąd pierwszej instancji wskazał, iż D. W. została wezwana zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 9 stycznia 2007 r. do uiszczenia wpisu w wysokości 100 zł od jej zażalenia z 5 czerwca 2007 r. (błędnie datowanego, które wpłynęło do Sądu 8 stycznia 2007 r.) na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 4 grudnia 2006 r. D. W. zaskarżyła zarządzenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2007 r., sygn. akt II OZ 302/07, oddalił jej zażalenie.
Następnie, pismem z dnia 11 lipca 2007 r., działając na zasadzie art. 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), w wykonaniu zarządzenia z 9 stycznia 2007 r., wezwano D. W. do uiszczenia wpisu od zażalenia na postanowienie tego Sądu z dnia 4 grudnia 2006 r., w kwocie 100 zł, w terminie 7 dni od dnia otrzymania pisma, pod rygorem odrzucenia zażalenia. Skarżąca została także pouczona, iż od pisma wzywającego do uiszczenia wpisu, nie przysługują środki zaskarżenia.
9 sierpnia 2007 r. wpłynął do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Postępowanie w sprawie o przyznanie prawa pomocy zakończyło się prawomocnym postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 kwietnia 2009 r., sygn. akt II OZ 363/09, którym oddalono zażalenie D. W. na rozstrzygnięcie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 16 lutego 2009 r. o odmowie przyznania prawa pomocy.
Następnie, postanowieniem z dnia 15 czerwca 2009 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu odrzucił zażalenie skarżącej na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 4 grudnia 2006 r. o oddaleniu wniosku o wyłączenie sędziów. W opinii Sądu pierwszej instancji, oddalenie zażalenia na zarządzenie z 9 stycznia 2007 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu, a następnie oddalenie wniosku o przyznanie prawa pomocy, złożonego po ponownym poinformowaniu skarżącej o obowiązku uiszczenia wpisu od zażalenia, skutkowało tym, że wezwanie do uiszczenia wpisu od zażalenia pozostało w mocy, wiążąc strony oraz Sąd, który w związku z tym nie był obowiązany do kolejnego wezwania skarżącej do uiszczenia wpisu od zażalenia.
Sąd pierwszej instancji wskazał, że w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania pogląd przyjęty w orzecznictwie, zgodnie z którym, jeżeli strona po doręczeniu jej wezwania do uiszczenia opłaty sądowej, ale przed upływem siedmiodniowego terminu, złoży wniosek o zwolnienie jej od kosztów sądowych, pierwotne wezwanie traci aktualność, a gdy nastąpi odmowa zwolnienia, to wezwanie powinno być powtórzone po uprawomocnieniu się odmowy (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 kwietnia 2005 r., sygn. akt II FZ 125/05, opubl. ONSAiWSA 2006/1/12). Wskazany pogląd nie ma zastosowania, gdyż złożenie wniosku o przyznanie prawa pomocy nastąpiło po upływie siedmiodniowego terminu, wyznaczonego wezwaniem z dnia 9 stycznia 2007 r. do uiszczenia wpisu od zażalenia, a także już po doręczeniu skarżącej pisma z dnia 11 lipca 2007 r., informującego o obowiązku uiszczenia wpisu, wydanego na zasadzie art. 6 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Pismo z dnia 11 lipca 2007 r. określiło także siedmiodniowy termin, liczony od dnia doręczenia informacji o konieczności uiszczenia wpisu, w którym Sąd miał powstrzymać się od zastosowania sankcji w postaci odrzucenia zażalenia z uwagi na nieuiszczenie wpisu. Pismo z dnia 11 lipca 2007 r. zawierało również pouczenie, iż nie przysługują od niego żadne środki zaskarżenia. Ze względu na powyższe, zdaniem Sądu pierwszej instancji, nie można wywieść obowiązku dla Sądu do ponownego informowania skarżącej o konieczności uiszczenia wpisu, albowiem pierwotne wezwanie z dnia 9 stycznia 2007 r. nie straciło swej aktualności, a pismo informujące z dnia 11 lipca 2007 r. nie stanowi zarządzenia zaskarżalnego w myśl art. 227 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.