Zażalenie na postanowienie WSA w Lublinie w przedmiocie odmowy przyznania płatności z tytułu realizowania przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2006r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 listopada 2005r. sygn. akt II SA/Lu 690/05 o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 18 października 2005r. sygn. akt II SA/Lu 690/05 oddalającego skargę M. G. na decyzję Dyrektora Lubelskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Elizówce z dnia 2 czerwca 2005r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności z tytułu realizowania przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt postanawia: - oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 października 2005r., sygn. akt II SA/Lu 690/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę M. G. na decyzję Dyrektora Lubelskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Elizówce z dnia 2 czerwca 2005r.

Pismem z dnia 14 listopada 2005r. pełnomocnik skarżącego - J. G. zwrócił się o doręczenie powyższego wyroku z uzasadnieniem wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności. Wniosek o przywrócenie terminu uzasadnił faktem, że musiał zaopiekować się inwentarzem żywym sąsiadki, która była chora. Dodał, że nie mógł wcześniej dowiedzieć się o wyroku z powodu awarii telefonu.

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 listopada 2005r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku podając, że podnosząc powyższe okoliczności pełnomocnik skarżącego nie wykazał, że przy dołożeniu należytej staranności nie był w stanie przesłać w ustawowym terminie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Nie wykazał, że opieka nad gospodarstwem sąsiadki uniemożliwiała mu zwrócenie się o pomoc do innej osoby, by ta nadała na poczcie wniosek lub skorzystanie z innego niż własny telefonu, co umożliwiłoby zasięgnięcie informacji o stanie sprawy i procedurze umożliwiającej jego zaskarżenie. Także nieznajomość prawa nie stanowi obiektywnej przyczyny uzasadniającej przywrócenie terminu.

Na powyższe postanowienie pełnomocnik skarżącego złożył zażalenie podnosząc, że wykazał przyczyny uniemożliwiające sporządzenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia w ustawowym terminie. Hospitalizacja sąsiadki, której gospodarstwem się opiekował uniemożliwiła mu także zareklamowanie niesprawnego telefonu komórkowego, a tym bardziej zasięgnięcia bezpośrednio z WSA informacji o dacie ogłoszenia wyroku.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. W niniejszej sprawie Sąd I instancji zasadnie odmówił przywrócenia terminu do sporządzenia uzasadnienia wyroku, respektując art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Stosownie bowiem do art. 87 § 2 powołanej ustawy strona powinna we wniosku uprawdopodobnić, że uchybienie terminu zaszło z przyczyn przez nią niezawinionych.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego skarżący nie uprawdopodobnił okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu. Nie sposób bowiem za takie uprawdopodobnienie uznać podanych przez skarżącego ogólnikowych, niczym nie popartych twierdzeń dotyczących awarii telefonu, czy też dowodzenia, iż nikt poza nim samym nie był w stanie podjąć się nieskomplikowanej czynności procesowej w postaci złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Zwrócić należy także uwagę na fakt, iż J. G., którego dotyczą podane okoliczności, występuje w charakterze pełnomocnika. Skoro zatem ze względu na nadmiar zajęć nie był w stanie złożyć przedmiotowego wniosku w ustawowym terminie, to powinien poinformować o tym mocodawcę, aby ten wyznaczył innego pełnomocnika lub dokonał czynności osobiście. W tym zakresie pełnomocnik strony nie dochował należytej staranności w wypełnianiu swoich obowiązków procesowych, co zasadnie prowadziło do odmowy uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu.

Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1