Zażalenie na postanowienie WSA w Gdańsku w sprawie ze skargi na postanowienie Wojewody Pomorskiego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Gliniecki po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia [...] S.A. w Gdańsku na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 28 października 2014 r. sygn. akt II SA/Gd 510/14 odmawiające wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi [...] S.A. w Gdańsku na postanowienie Wojewody Pomorskiego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 28 października 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił [...] S.A. w Gdańsku wstrzymania wykonania postanowienia z dnia [...] r., nr [...], którym Wojewoda Pomorski uchylił postanowienie Starosty Gdańskiego z dnia [...] r., znak [...], odmawiające wznowienia postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją Starosty Gdańskiego z dnia [...] r. zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę dwóch budynków mieszkalnych wielorodzinnych [...] i [...] wraz z infrastrukturą na działkach nr [...], [...] i [...] oraz [...] przy ul. A. w miejscowości K., Gm. K. oraz przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że skarżąca nie przytoczyła żadnych konkretnych okoliczności, które przemawiałyby za udzieleniem ochrony tymczasowej w oparciu o art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. , poz. 270 ze zm.- dalej p.p.s.a.). Sąd podkreślił, że sama skarżąca uznała, że zaskarżone postanowienie nie nosi cech wykonalności. Konieczność ponownego rozpoznania sprawy nie stanowi, w opinii Sądu, o wystąpieniu szkody po stronie skarżącej, zwłaszcza, że nie jest przesądzona treść rozstrzygnięcia, jakie zapadnie przed organem I instancji.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła [...] S.A. w Gdańsku kwestionując zasadność rozstrzygnięcia.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 61 § 1 p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Podkreślenia wymaga także, iż na etapie rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania rozstrzygnięcia, Sąd nie bada zasadności samej skargi. Zatem celem instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji jest jedynie tymczasowe ukształtowanie stosunków do czasu rozpoznania skargi przez sąd administracyjny.

Ciężar dowodu w zakresie wykazania okoliczności, które mogą stanowić podstawę do wstrzymania wykonania zaskarżanego aktu spoczywa na wnioskodawcy. Podmiot wnioskujący o wstrzymanie jest zobowiązany przedstawić konkretne zdarzenia, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonego aktu faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków. Oceniając w powyższym kontekście wniosek o wstrzymanie wykonania przedmiotowego aktu należy stwierdzić, że skarżąca nie wykazała, że zachodzą warunki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.

Ponadto należy zauważyć, że przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej, w rozumieniu wskazanego wyżej przepisu mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania. Natomiast przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego rozumie się spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie przymusu państwowego do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Tym samym nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania, a co za tym idzie nie każdy wymaga wykonania. Wykonanie aktu administracyjnego dotyczy zatem aktów nakładających na adresata określony obowiązek, bądź przyznających mu określone uprawnienie. Zaskarżone w niniejszej sprawie postanowienie uchylające postanowienie Starosty Gdańskiego i przekazujące sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji nie wywołuje skutków materialnoprawnych, nie rodzi ono bowiem po stronie adresata żadnych uprawnień ani obowiązków. Tym samym uznać trzeba, że postanowienie Wojewody Pomorskiego, będące przedmiotem skargi w niniejszej sprawie, nie niesie ze sobą niebezpieczeństwa o jakim mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. Istotnym jest, że okoliczności tej nie kwestionowała sama skarżąca we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.

Wskazać należy, że postępowanie, którego dotyczy zaskarżone postanowienie nie odnosi się bezpośrednio do kwestii pozwolenia na budowę, a argumenty podnoszone przez stronę skarżącą wskazują, że ryzyka związanego z niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków doszukuje się ona w ewentualnym wznowieniu postępowania w kwestii pozwolenia na budowę. Niniejsze postępowanie ma rozstrzygnąć ewentualną kwestię wznowienia postępowania o pozwolenie na budowę, tak więc nie rodzi niebezpieczeństwa z art. 61 § 3 p.p.s.a. Argumenty podnoszone przez stronę mogłyby odnieść skutek w postępowaniu bezpośrednio dotyczącym pozwolenia na budowę.

Z tych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 p.p.s.a orzekł, jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1