Zażalenie na postanowienie WSA w Lublinie w przedmiocie wymierzenia Wojewodzie L. grzywny z wniosku E. K. o wymierzenie Wojewodzie L. grzywny za nieprzekazanie do sądu skargi na bezczynność i przewlekłość w sprawie wniosku o udostępnienie akt administracyjnych
Uzasadnienie strona 2/3

W ocenie Sądu, z tych samych względów nie można uznać przekazania przez Wojewodę przedmiotowej skargi z dnia 28 maja 2015 r. jako załącznika do odpowiedzi na kolejne skargi E. K. z dnia 7 stycznia 2016 r. (II SAB/Lu 9/16, II SAB/Lu 10/16) - brak bowiem ustosunkowania się organu do tej skargi zawartego w jasno sformułowanej na nią odpowiedzi. Zdaniem Sądu, w świetle art. 54 § 2 p.p.s.a organ miał natomiast obowiązek przekazać Sądowi skargę, niezależnie od jej zasadności, wraz z odpowiedzią. W ocenie Sądu, nieprzekazanie jej w sposób przewidziany w tym przepisie, uzasadniało wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 55 p.p.s.a.

Sąd wskazał również, że wymierzając grzywnę w kwocie 100 zł miał na względzie, że Wojewoda - jakkolwiek nie spełnił warunków formalnych - zawarł wyjaśnienia dotyczące postępowania w sprawie wniosku skarżącego z dnia 19 marca 2015 r. w odpowiedzi na inną skargę przekazaną Sądowi już w dniu 10 czerwca 2015 r., a nadto, sporną skargę z dnia 28 maja 2015 r. przekazał również jako załącznik do odpowiedzi na skargi z dnia 7 stycznia 2016 r. (12 stycznia 2016 r., data wpływu do WSA). W tej sytuacji, Sąd uznał, że jakkolwiek działania Wojewody nie spełniły wymogu z art. 54 § 2 p.p.s.a., to jednak nie można mu było zarzucić lekceważącego stosunku do tego obowiązku.

Z tych względów, Sąd wymierzył Wojewodzie L. grzywnę w kwocie 100 zł.

W zażaleniu na powyższe postanowienie Wojewoda L. wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania lub uchylenie zaskarżonego postanowienia i oddalenie wniosku o ukaranie grzywną oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie:

- art. 133 § 1 p.p.s.a. poprzez błędną ocenę akt sprawy i w konsekwencji błędne ustalenie, że Wojewoda nie przekazał Sądowi skargi z dnia 25 maja 2015 r. na i bezczynność i przewlekłość w sprawie wniosku o udostępnienie akt administracyjnych,

- art. 54 § 1 p.p.s.a. poprzez błędną wykładnię polegająca na przyjęciu, że brak ustosunkowania się organu do skargi w jasno sformułowanej odpowiedzi na skargę, pomimo że takie stanowisko zostało zawarte w odpowiedzi na inną skargę, tj. skargę na decyzję Wojewody L. z dnia 10 kwietnia 2015 r., należy uznać za niezłożenie odpowiedzi na skargę z dnia 25 maja 2015 r. na bezczynność i przewlekłość w sprawie wniosku o udostępnienie akt administracyjnych,

- art. 55 § 1 poprzez błędne zastosowanie.

W uzasadnieniu zażalenia organ podniósł, że w dniu 28 maja 2015 r. za pośrednictwem Elektronicznej Platformy Usług Administracji Publicznej (ePUAP) skarżący przesłał dwie skargi: na decyzję Wojewody L. oraz na bezczynność i przewlekłość postępowania w sprawie wniosku o udostępnienie akt administracyjnych. W dniu 10 czerwca 2015 r. Wojewoda L. przekazał Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu obie skargi wraz załącznikami, tj. aktami pierwszej instancji, projektem budowlanym, kwalifikacją instalacji oraz akta drugiej instancji, odpowiedź na skargę na decyzję z dnia 10 kwietnia 2015 r. z odpisami odpowiedzi dla stron. Zdaniem organu, skarga E. K. z dnia 28 maja 2015 r. na bezczynność i przewlekłość postępowania w sprawie wniosku o udostępnienie akt administracyjnych znajduje się więc w aktach sprawy II SA/Lu 420/15.

Strona 2/3