Zażalenie na postanowienie WSA w Gliwicach z 13 listopada 2014 r., sygn. akt II SA/GL 438/14 o odrzuceniu wniosku o przywrócenia terminu w sprawie ze skargi na decyzję SKO w Częstochowie z [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia H. O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 13 listopada 2014 r., sygn. akt II SA/GL 438/14 o odrzuceniu wniosku o przywrócenia terminu w sprawie ze skargi H. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 18 czerwca 2014 r. pełnomocnik skarżącej został wezwany do uzupełnienia w terminie 7 dni braków formalnych skargi przez złożenie jej trzech odpisów.

Wezwanie to zostało doręczone pełnomocnikowi w dniu 1 lipca 2014 r.

Braki formalne zostały uzupełnione po terminie, bezpośrednio przez skarżącą w dniu 11 lipca 2014 r.

Postanowieniem z 4 sierpnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę.

Pełnomocnik skarżącej wniósł pismem z 3 września 2014 r. o przywrócenie terminu.

Postanowieniem z 29 września 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odmówił przywrócenia terminu.

Pismem z 6 października 2014 r. skarżąca osobiście wniosła o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. Wniosek ten został złożony w urzędzie pocztowym w dniu 6 października 2014 r.

Postanowieniem z 13 listopada 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił wniosek skarżącej o przywrócenie terminu.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji stwierdził, między innymi, że z przepisów prawa wynika, że przywrócenie terminu może nastąpić, jeżeli wniosek o przywrócenie terminu został złożony w ciągu siedmiu dni od ustania przeszkody uniemożliwiającej dochowanie terminu. Nawet przyjmując na korzyść skarżącej, że termin do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu rozpoczął bieg w dniu doręczenia skarżącej informacji o odrzuceniu skargi (1 września 2014 r.), a nie w dniu w którym uzupełniła brak formalny skargi (11 lipca 2014 r.), to i tak nie dochowała ona siedmiodniowego terminu do wniesienia wniosku. Wniosek został bowiem złożony w dniu 6 października 2014 r.

Zażalenie na postanowienie z 13 listopada 2014 r. wniosła H. O.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.; dalej: p.p.s.a.), pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.

W myśl art. 88 zd. 1 p.p.s.a., spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.

Informację o odrzuceniu skargi doręczono H. O. w dniu 1 września 2014 r. Z informacji tej nie wynikało jednak z jakiego powodu skarga została odrzucona. Błędnie więc wskazał Sąd pierwszej instancji, że to w dniu 1 września 2014 r. H. O. dowiedziała się o przyczynie uchybienia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. Z akt sprawy nie wynika w jakim terminie H. O. dowiedziała się o tej przyczynie. Nie można wiec przyjąć, że termin ten przypadał wcześniej niż na 7 dni przed złożeniem wniosku o przywrócenie terminu.

Odrzucenie wniosku H. O. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi było więc niezasadne.

Naczelny Sąd Administracyjny informuje H. O., że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach będzie musiał teraz ocenić, czy jej wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi zasługuje na uwzględnienie - biorąc pod uwagę, że pełnomocnik H. O. dopuścił się uchybienia, o którym skarżąca nie wiedziała.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 185 § 1 w związku art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1