Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Gorczycka - Muszyńska po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z. P. na Postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 20 kwietnia 2006 r., sygn. akt II SA/Gd 586/04 w zakresie oddalenia wniosku Z. P. o wyłączenie Sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku w sprawie ze skargi Z. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 23 lipca 2004 r., Nr [...] w przedmiocie nieważności decyzji w sprawie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu postanawia : oddalić zażalenie
Na rozprawie w dniu 15 marca 2006 r. skarżący Z. P. złożył wniosek o wyłączenie Sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku A. P.ze składu orzekającego z tej przyczyny, iż Sędzia ten orzekał już poprzednio w tej sprawie, wyrażając te same poglądy prawne.
Postanowieniem dnia 20 kwietnia 2006 r., sygn. akt. II SA/Gd 586/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił wniosek skarżącego o wyłączenie Sędziego. W uzasadnieniu postanowienia powołał art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "ppsa", który ustala zasadę, że niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18 ppsa sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje taki stosunek osobisty między sędzią a stroną lub jej przedstawicielem, który mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego.
Sąd I instancji wskazał, że Sędzia, którego wyłączenia domagał się skarżący złożył wymagane oświadczenie, z którego wynika, iż z żadną ze stron niniejszego postępowania nie pozostaje w takim stosunku, który uzasadniałby jego wyłączenie na podstawie art. 18 i 19 ppsa. Uznał ponadto, że skarżący nie uprawdopodobnił przyczyn wyłączenia przewidzianych w art. 19 ppsa.
Na powyższe postanowienie Z. P. wniósł zażalenie podtrzymując złożony do protokołu z rozprawy, wniosek o wyłączenie sędziego z tej przyczyny, iż sędzia ten orzekał we wcześniejszych sprawach zakończonych prawomocnym wyrokiem.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne. Stosownie do art. 19 ppsa sąd wyłącza sędziego na jego żądane lub na wniosek strony, jeżeli między nim a jedną ze stron lub jej przedstawicielem zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości, co do bezstronności sędziego.
Przepis ten stanowi o wyłączenie od orzekania sędziego, który posiada pozazawodowe kontakty z jedną ze stron lub jej pełnomocnikiem. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w niniejszej sprawie sytuacja taka nie została przez skarżącego uprawdopodobniona. Skarżący ani we wniosku ani w zażaleniu nie powołał okoliczności, które mogłyby uzasadniać przyczyny mające stanowić podstawę wyłączenia sędziego. Nie wykazał istnienia jakiegokolwiek stosunku osobistego między stroną postępowania lub pełnomocnikiem a sędzią, natomiast zarzuty podnoszone w zażaleniu nie znajdują racjonalnego uzasadnienia. Jak wynika z oświadczenia skarżącego głównym zarzutem skierowanym przeciwko Sędziemu jest jego orzekanie w sprawach zakończonych prawomocnym wyrokiem a także prezentowanie tych samych poglądów prawnych. Takie zarzuty nie mogą stanowić podstawy wyłączenia sędziego. Przeświadczenie strony co do tego, że sędzia prowadzi proces wadliwie zwłaszcza nieobiektywnie, nie jest przesłanką do żądania wyłączenia sędziego. Strona może zwalczać wadliwe orzeczenia wydane przez sąd za pomocą środków odwoławczych. Nie może natomiast wpływać na skład sądu rozpoznającego sprawę.
W aktach sprawy znajduje się oświadczenie Sędziego, z którego wynika, iż nie ma podstaw do jego wyłączenia, bowiem nie pozostaje z żadną ze stron postępowania w takim stosunku osobistym, który mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności w prowadzeniu postępowania.
W utrwalonym orzecznictwie Sądu Najwyższego, przyjęto pogląd, iż autorytet moralny sędziego przemawia za wiarygodnością złożonego wyjaśnienia jeżeli strona żądająca wyłączenia zaprzecza prawdziwości, obowiązana jest wskazać i udowodnić okoliczności, które podważałyby wiarygodność oświadczenia sędziego. W rozpoznawanej sprawie skarżący nie wskazał, ani też nie udowodnił podnoszonych okoliczności, co czyni jego zarzuty nietrafnymi.
Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny postanowił jak w sentencji na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 ppsa.