Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G. sp. z o.o. z siedzibą w [...] na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lipca 2019 r., sygn. akt IV SA/Wa 1156/19 odrzucającego skargę G. sp. z o.o. z siedzibą w [...] na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 16 lipca 2019 r., sygn. akt IV SA/Wa 1156/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę G. sp. z o.o. z siedzibą w [...] (skarżąca) na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Pismem z dnia [...] lutego 2019 r. skarżąca wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] maja 2017 r. nr [...]w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uchwalonego dla miejscowości [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny rozpoznając skargę wskazał, że skarga została wniesiona w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506), dalej "u.s.g.". Następnie wyjaśnił, że w niniejszej sprawie skarżąca zaskarżyła uchwałę z dnia [...] maja 2017 r., a zatem zastosowanie w tej sprawie będzie miał przepis art. 101 ust. 1 u.s.g. w brzmieniu obowiązującym do 1 czerwca 2017 r. Wniesienie skargi należało więc poprzedzić wezwaniem Rady do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, który to obowiązek wynika z art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z poźn. zm.) w zw. z art. 101 ust. 1 u.s.g. Podniósł, że nie można instytucji wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia nie można traktować jako czynności niewywołującej żadnych skutków prawnych, która może być powtarzana wielokrotnie bez ograniczeń, gdyż takie rozumienie wezwania stawiałoby wnoszących skargi w pozycji bardziej uprzywilejowanej, niż inne podmioty wnoszące skargi na podstawie innych przepisów, a w konsekwencji byłoby sprzeczne z konstytucyjną zasadą równości wszystkich podmiotów wobec prawa. Wskazując na postanowienie składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2002 r. wyjaśnił, że wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia określone w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym jest czynnością prawną, która przysługuje danemu podmiotowi w stosunku do określonej uchwały jednokrotnie, a następne pisma w tej samej sprawie, pochodzące od tego samego podmiotu, nie są wezwaniami w rozumieniu tego przepisu.
Sąd wskazał również, że wezwanie, o którym mowa w art. 101 ust. 1 u.s.g. jest surogatem środka odwoławczego w postępowaniu administracyjnym, czynnością powodującą wszczęcie postępowania mającego na celu kontrolę uchwały rady gminy lub zarządzenia organu wykonawczego gminy pod względem ich zgodności z prawem, zatem nie można wezwania tego traktować jako czynności niewywołującej żadnych skutków prawnych, mogącej być powtarzaną wielokrotnie bez ograniczeń.
Podniósł, że w niniejszej sprawie termin do wniesienia skargi powinien być liczony od pierwszego wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, tj. od [...] marca 2018 r. Zauważył, że organ udzielił odpowiedzi na to wezwanie pismem z dnia [...] marca 2018 r. (doręczone [...] marca 2018 r.), zatem trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi upłynął z dniem [...] kwietnia 2018 r., zaś skarga poprzedzona tym wezwaniem została wniesiona przez skarżącą w dniu [...] lipca 2018 r. i zarejestrowana została pod sygn. akt IV SA/Wa 3149/18, a następnie odrzucona postanowieniem z dnia 18 lutego 2019 r. jako wniesiona z uchybieniem terminu. Podniósł, że rozpoznawana skarga jest kolejną, identyczną skargą skarżącej wniesioną na tę samą uchwałę, zaskarżoną w tym samym zakresie jak w sprawie IV SA/Wa 3149/18. Wskazał, że ponowne wniesienie przez pełnomocnika skarżącej w piśmie z dnia 9 stycznia 2019 r. wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego uchwałą, nie mogło otworzyć skarżącej drogi do skutecznego złożenia kolejnej skargi w trybie art. 101 ust. 1 u.s.g.