Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 27 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia H.K. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 lipca 2012 r., sygn. akt II SA/Gl 870/12 o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi H.K. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie pozwolenia na budowę postanawia: oddalić zażalenie.
Pismem z dnia 12 czerwca 2012 r. H.K. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] maja 2012 r. w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę.
Zarządzeniem z dnia 17 lipca 2012 r. wydanym w sprawie o sygn. akt II SA/Gl 870/12 Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wezwał H.K. do uiszczenia wpisu sądowego w wysokości 500 zł, w terminie siedmiu dni, pod rygorem odrzucenia skargi.
Na powyższe zarządzenie zażalenie wniósł skarżący, podnosząc, że kwota 500 zł jest dla niego zbyt wysoka i nie ma możliwości jej uiszczenia we wskazanym terminie. W uzasadnieniu skarżący podniósł, że wnosi o "zminimalizowanie kwoty wpisu sądowego tak by był adekwatny do możliwości finansowych mojej rodziny". Nadto w sposób ogólnikowy opisał stan finansowy swojej rodziny.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest nieuzasadnione.
W niniejszej sprawie skarżący wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] maja 2012 r. w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego od decyzji Starosty Raciborskiego z dnia [...] marca 2012 r. zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę.
W związku z powyższym został on wezwany do uiszczenia wpisu od złożonej skargi w wysokości 500 zł na podstawie art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej p.p.s.a., w zw. z § 2 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.), w terminie siedmiu dni od daty doręczenia odpisu przedmiotowego zarządzenia pod rygorem odrzucenia skargi.
Zgodnie z treścią art. 220 § 1 p.p.s.a. sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku przewodniczący wzywa wnoszącego skargę, aby uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. Skarga od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu przez sąd (§ 3).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy przypomnieć należy, że zaskarżona decyzja została wydana w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę. A zatem należy ona do spraw z zakresu budownictwa. Mając tak określony przedmiot sprawy, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, do określenia wysokości wpisu w sprawie prawidłowo zastosowano § 2 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Przepis ten wskazuje, że wpis stały, w sprawach skarg nieobjętych wpisem stosunkowym, z zakresu budownictwa i architektury wynosi 500 zł.
Odnosząc się zaś do argumentów zażalenia dotyczących sytuacji majątkowej skarżącego i niemożności uiszczenia wpisu podnieść należy, że nie mogą one zostać wzięte pod uwagę przy rozpatrywaniu kwestii prawidłowości wezwania do uiszczenia wpisu. Czym innym jest bowiem ustalenie, czy dane pismo podlega opłacie i w jakiej wysokości, a czym innym jest kwestia niemożności uiszczenia danej opłaty w związku z sytuacją finansową strony. Argumenty dotyczące stanu majątkowego i rodzinnego skarżącego sąd zobowiązany byłby wziąć pod uwagę, ale w postępowaniu dotyczącym prawa pomocy.
W związku z powyższym, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 w zw. z art. 198 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.