Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 9 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B.G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 24 lipca 2013 roku, sygn. akt II SA/Rz 1062/12 odmawiające przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 29 maja 2013 roku, sygn. akt II SA/Rz 1062/12 oddalającego skargę B.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia [...] maja 2012 roku, nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 24 lipca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku oddalającego skargę B.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia [...] maja 2012 r. w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego. W uzasadnieniu Sąd I instancji wyjaśnił, że we wniosku o przywrócenie terminu skarżący wskazał, iż od dnia 24 maja 2013 r. pozostaje w nieprzerwanym leczeniu, które polega na istotnym ograniczeniu poruszania się. Sąd uznał, że wyjaśnienia skarżącego nie mogą stanowić przesłanki do przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Skarżący, dbając należycie o swoje interesy, w sytuacji gdy nie mógł stawić się na rozprawie, powinien podjąć działania mające na celu ustalenie jakie było rozstrzygnięcie sprawy (m.in. poprzez telefoniczny kontakt z Wydziałem Informacji Sądowej WSA w Rzeszowie). Ponadto, zdaniem Sądu, trudności z poruszaniem się nie stanowią przeszkody, której nie da się przezwyciężyć. Skarżący mógł skorzystać z pomocy innej osoby (np. żony, członka rodziny czy sąsiada), która mogła w terminie nadać w urzędzie pocztowym wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie. Bowiem nadanie pisma w urzędzie pocztowym nie jest czynnością, którą skarżący musi wykonać osobiście. Sąd uznał, że wyjaśnienia skarżącego nie przekonują o dołożeniu przez niego należytej staranności w wykonywaniu swoich obowiązków i jakiejkolwiek próbie przezwyciężenia zaistniałych przeszkód. W ocenie Sądu skarżący ponosi winę w uchybieniu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Zażalenie na powyższe zarządzenie wniósł B.G. podnosząc, że w związku z udokumentowana chorobą nie był w stanie przemieszczać się, a więc także kontaktować z innymi osobami. Wskazał, że choroba i towarzyszący jej ból uniemożliwiły mu podejmowanie czynności prawnych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócić termin. Oceniając okoliczności mające uprawdopodobnić brak winy w naruszeniu terminu sąd powinien brać pod uwagę obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Instytucja przywrócenia terminu jest bowiem stosowana jedynie w sytuacjach wyjątkowych, tylko wtedy gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Ponadto to na stronie spoczywa obowiązek wskazania okoliczności, które mogą potwierdzać, że dana czynność procesowa nie został dokonana w terminie bez jej winy. Jak przyjęto w orzecznictwie sądów administracyjnych podstawą przywrócenia terminu może być nagła choroba lub też pobyt w szpitalu, lub choroba wykluczająca możliwość poruszania się. Dodatkowo strona powinna wykazać, że nie mogła posłużyć się pomocą osób trzecich w dokonaniu prostych czynności procesowych.