Zażalenie na postanowienie WSA we Wrocławiu w sprawie ze skargi J. K. o wymierzenie Radzie Miejskiej w Jelczu-Laskowicach grzywny za nieprzekazanie sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w sprawie II SA/Wr 144/14
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz po rozpoznaniu w dniu 7 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 2015 r., sygn. akt II SO/Wr 5/15, o oddaleniu wniosku o wymierzenie grzywny w sprawie ze skargi J. K. o wymierzenie Radzie Miejskiej w Jelczu-Laskowicach grzywny za nieprzekazanie sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w sprawie II SA/Wr 144/14 postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 3 grudnia 2015 r., sygn. akt II SO/Wr 5/15, oddalił wniosek o wymierzenie grzywny w sprawie ze skargi J. K. o wymierzenie Radzie Miejskiej w Jelczu-Laskowicach grzywny za nieprzekazanie sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w sprawie II SA/Wr 144/14.

J. K. w dniu 1 października 2015 r. złożył w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu wniosek o wymierzenie Radzie Miejskiej w Jelczu-Laskowicach grzywny w kwocie 5000 zł oraz zasądzenie kosztów postępowania, wskazując, że dnia 24 stycznia 2014 r. (data stempla pocztowego) skarżący za pośrednictwem w/w Rady wniósł skargę na uchwałę Rady Miejskiej w Jelczu-Laskowicach z dnia 26 lipca 2013 r. Nr XXXVII.275.2013 w przedmiocie zmiany uchwały w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu położonego w obrębie Laskowice gmina Jelcz-Laskowice. Powyższa skarga wpłynęła do organu w dniu 27 stycznia 2014 r.

W odpowiedz na powyższy wniosek Rada wniosła o jego oddalenie, wskazując, że w sprawie niniejszej nie zachodzą okoliczności i przesłanki przewidziane w art. 55 p.p.s.a., gdyż prawidłowo w ustawowym terminie jednego miesiąca przekazano sądowi do rozpatrzenia skargę J. K. na przedmiotową uchwałę wraz z pisemną odpowiedzią na tę skargę i aktami za pośrednictwem Poczty Polskiej.

Dalej Sąd stwierdził, że z akt sprawy o sygn. akt II SA/Wr 144/14 wynika, że skarga wpłynęła do organu w dniu 27 stycznia 2014 r. Odpowiedź na skargę wraz z aktami sprawy Rada przekazała do Sądu w dniu 28 lutego 2014 r. Trzydziestodniowy termin do jej przekazania, określony w art. 54 § 2 p.p.s.a., upłynął w dniu 26 lutego 2014 r.

W ocenie Sądu z uwagi na fakt, że skarga wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę zostały przekazane do WSA we Wrocławiu oraz, że spóźnienie miało wymiar dwudniowy, wymierzenie grzywny Radzie nie znajduje żadnego uzasadnienia i to zarówno jako środka mającego charakter sankcji za uchybienie terminowi określonemu w art. 54 § 2 p.p.s.a., a tym bardziej jako środka dyscyplinującego do wykonania tego obowiązku przez organ.

Z tych względów Sąd nie uwzględnił wniosku.

Skarżący w zażaleniu na powyższe postanowienie zarzucił naruszenie art. 55 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 154 § 6 p.p.s.a. poprzez niezastosowanie i nieuwzględnienie żądania wymierzenia grzywny oraz niezastosowanie art. 18 § 1 pkt 6a p.p.s.a. Zdaniem skarżącego przewidziany w art. 54 § 2 p.p.s.a. obowiązek przekazania w określonym terminie skargi wraz z aktami sprawy jest bezwzględny, a wszystkie warunki wymierzenia grzywny zostały w niniejszej sprawie spełnione.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej: "p.p.s.a."), organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od daty jej otrzymania. Zgodnie zaś z art. 55 § 1 p.p.s.a., w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6. Grzywnę wymierza się do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów (art. 154 § 6 p.p.s.a.).

Strona 1/2