Zażalenie na postanowienie WSA w Lublinie w sprawie ze skargi na postanowienie SKO w Lublinie nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego
Sentencja

II OZ 870 /13 POSTANOWIENIE Dnia 10 października 2013 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz po rozpoznaniu w dniu 10 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 14 sierpnia 2013 r. sygn. akt II SA/Lu 603/13 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi R. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 14 sierpnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił skarżącemu R. K. wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia [...] maja 2013 r., utrzymującego w mocy postanowienie organu I instancji z dnia [...] lutego 2013 r., którym przedstawione przez skarżącego zarzuty w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej uznano za niezasadne.

W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż postępowanie egzekucyjne prowadzone jest na podstawie tytułu wykonawczego z dnia 2 października 2012r., na podstawie którego skarżący wraz z pozostałymi współwłaścicielami działki położonej w L. przy ul. [...] został zobowiązany do uprzątnięcia działki poprzez usunięcie z niej odpadów. Wraz ze skargą skarżący wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia, którego to wniosku jednak nie uzasadnił, podnosząc wyłącznie zarzuty dotyczące skarżonego postanowienia.

Cytując treść art. art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.- zwanej dalej P.p.s.a.), Sąd pierwszej instancji podkreślił, że okoliczności przemawiające za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu winny występować w sprawie, a sąd musi mieć o nich wiedzę i możliwość zweryfikowania tej wiedzy, przy czym dostarczenie odpowiednich informacji i dokumentów w tym zakresie obciąża stronę. Skarżący w niniejszej sprawie nie przedstawił żadnych okoliczności wskazujących na to, by niezwłoczne wykonanie zaskarżonego postanowienia mogło wyrządzić mu szkodę w znacznych rozmiarach bądź spowodować trudne do usunięcia skutki. Zupełny zaś brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania orzeczenia uniemożliwia jego merytoryczną ocenę.

Mając powyższe okoliczności na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a. orzekł jak na wstępie.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył R. K., wnosząc "o umorzenie postępowania egzekucyjnego wobec jego osoby". W uzasadnieniu zażalenia wskazano na sytuację prawną działki przy ul. [...] w L. oraz podniesiono zarzuty odnośnie działania Urzędu Miejskiego w Lublinie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne.

Na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a. sąd może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżanego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ciężar dowodu w zakresie wykazania powyższych okoliczności, stanowiących podstawę do wstrzymania wykonania zaskarżanego aktu spoczywa na wnioskodawcy i sprowadza się do przedstawienia konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonego orzeczenia faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków. Podkreślić przy tym trzeba, że do wykazania, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest wystarczające samo twierdzenie strony.

Uwzględniając przedstawione wyżej wymogi stwierdzić trzeba, iż w okolicznościach niniejszej sprawy trafnie Sąd pierwszej instancji ocenił wniosek skarżącego, że nie zawiera on żadnych okoliczności, które pozwalałyby na uznanie, iż wykonanie zaskarżonego postanowienia może wywołać dla skarżącego jakiekolwiek niebezpieczeństwo, o którym mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a.

Odnosząc się do argumentacji przedstawionej we wniesionym zażaleniu, wyjaśnić trzeba, iż wstrzymanie wykonania decyzji nie jest tożsame z rozpoznaniem zarzutów skargi w odniesieniu do zaskarżonego rozstrzygnięcia. Te, bowiem okoliczności będą przedmiotem oceny Sądu w dalszym postępowaniu.

Z przedstawionych wyżej względów, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a. oddalił wniesione zażalenie.

Strona 1/1