Zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II WSA w Rzeszowie w sprawie ze skargi na postanowienie Podkarpackiego Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii, , nr [...], znak [...] wydane w sprawie rozpatrzenia zarzutów zgłoszonych do postępowania egzekucyjnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Hauser po rozpoznaniu w dniu 16 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. C. i K. C. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 17 kwietnia 2012 r., II SA/Rz 100/12 o wezwaniu strony skarżącej w osobach M. C. i K. C. do uiszczenia wpisu sądowego kwocie 100 zł od skargi z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie ze skargi M. C. i K. C. na postanowienie Podkarpackiego Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii, z dnia [...] listopada 2011 r., nr [...], znak [...] wydane w sprawie rozpatrzenia zarzutów zgłoszonych do postępowania egzekucyjnego postanawia oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie (zwanego dalej "WSA") z dnia 17 kwietnia 2012 r.,

II SA/Rz 100/12 wezwano stronę skarżącą w osobach M. C. i K. C. do uiszczenia wpisu sądowego od skargi z dnia 20 grudnia 2011 r. w kwocie 100 zł w sprawie ze skargi M. C. i K. C. na postanowienie Podkarpackiego Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia [...] listopada 2011 r., nr [...], znak [...] wydane w sprawie rozpatrzenia zarzutów zgłoszonych do postępowania egzekucyjnego.

Zażalenie na powyższe zarządzenie złożyli M. C. i K. C. żądając jego uchylenia w całości i zwolnienia z kosztów wpisu w kwocie

100 zł. W uzasadnieniu wskazano, że z powodu choroby skarżący nie posiadają zdolności do ponoszenia kosztów wpisu od skargi, a jedynym ich źródłem utrzymania jest zasiłek chorobowy.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 230 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - zwanej dalej "ppsa") od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. W myśl art. 230 § 2 ppsa pismami wszczynającymi postępowanie przed sądem administracyjnym są skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania. Zgodnie natomiast z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2193 ze zm.) wpis stały bez względu na przedmiot zaskarżonego aktu lub czynności w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, egzekucyjnym i zabezpieczającym wynosi 100 zł.

Słusznie zatem Przewodniczący Wydziału II WSA wezwał M. C.

i K. C. do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 100 zł od skargi na postanowienie Podkarpackiego Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia [...] listopada 2011 r., nr [...], znak [...] wydane w sprawie rozpatrzenia zarzutów zgłoszonych do postępowania egzekucyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny (dalej jako: NSA) wskazuje jednocześnie, mając na uwadze wniosek skarżących zawarty w ich zażaleniu, że strona skarżąca może po raz kolejny wnioskować o przyznanie jej prawa pomocy, obejmującego zwolnienie tylko od kosztów sądowych, względnie o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu, zgodnie zasadami przyznawania prawa pomocy uregulowanymi w przepisach art. 243 i następnych ppsa. Jednakże wniesienie wprost do NSA takiego wniosku, zawartego w przedmiotowym zażaleniu na zarządzenie o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego, było przedwczesne, gdyż zgodnie z przepisem art. 254 § 1 ppsa do rozpatrywania wniosków o przyznanie prawa pomocy powołany jest wojewódzki sąd administracyjny, do którego została wniesiona skarga. Dlatego też strona skarżąca w niniejszej sprawie wniosek o przyznanie prawa pomocy powinna wnieść do WSA, pamiętając jednak o okolicznościach, które stały naprzeciw przyznaniu jej prawa pomocy na skutek już wniesionego wniosku.

Mając na uwadze powyższe NSA orzekł jak w sentencji na podstawie art. 184 w związku z art. 197 i 198 ppsa.

Strona 1/1