Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie skargi M. S.-J. na decyzję Wojewody M. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wymeldowania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 5 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. S.-J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2007 r., sygn. akt IV SA/Wa 711/07 odmawiające wstrzymania wykonania decyzji w sprawie skargi M. S.-J. na decyzję Wojewody M. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia oddalić zażalenie

Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Wstrzymanie wykonania aktu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

UZSASDNIENIE

M. S.-J. wniosła skargę na decyzję Wojewody M. z dnia [...]. w przedmiocie wymeldowania. Razem ze skargą złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania tej decyzji wskazując, iż w wyniku jej wykonania stanie się osobą bezdomną.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 13 lipca 2007 r., na podstawie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.), odmówił wstrzymania zaskarżonej decyzji Wojewody M.

Zdaniem Sądu decyzja ta nie wywołuje trudnych do odwrócenia skutków, a także nie prowadzi do wyrządzenia znacznej szkody, bowiem zarówno zameldowanie, jak i wymeldowanie jest wyłącznie aktem rejestracji danych dotyczących pobytu określonej osoby. Decyzja o wymeldowaniu ma więc na celu doprowadzenie przez organ prowadzący ewidencję do zgodności danych ewidencyjnych ze stanem faktycznym.

Pismem z dnia 1 sierpnia 2007 r. skarżąca reprezentowana przez pełnomocnika złożyła zażalenie na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W uzasadnieniu tego zażalenia wskazano, iż art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi mówi nie tylko o skutkach prawnych, ale i faktycznych. Sąd nie uwzględnił natomiast, że decyzja o wymeldowaniu powoduje, iż zainteresowany faktycznie traci możliwość przebywania w danym lokalu. W następstwie tego zaś skarżąca straci dostęp do swoich rzeczy osobistych.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zażalenie nie zawiera uzasadnionych podstaw. W myśl bowiem art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 , poz. 1270 ze zm. ) , sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W judykaturze przyjęto pogląd, że chodzi tu o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowania świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego wymeldowanie jako stwierdzające jedynie pewien stan faktyczny, nie może co do zasady spowodować niebezpieczeństwa znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków w rozumieniu art. 61 § 3 powołanej wyżej ustawy, a tylko taka podstawa mogłaby stanowić przesłankę wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu .

W przedmiotowej sprawie skarżąca podniosła, iż w wyniku wykonania decyzji o wymeldowaniu stanie się osobą bezdomną, pozbawioną możliwości korzystania z rzeczy znajdujących się w lokalu, z którego ma zostać wymeldowana. Skoro jednak wymeldowanie jest jedynie potwierdzeniem określonego faktu, tj. opuszczenia mieszkania, nie można zatem uznać, aby w wyniku wykonania zaskarżonej decyzji skarżąca stała się osobą bezdomną.

Również pozbawienie skarżącej możliwości korzystania z rzeczy znajdujących się w lokalu nie może stanowić podstawy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, meldunku nie należy bowiem mylić, ani utożsamiać z prawem do władania rzeczą.

Zgodzić się zatem należy z poglądem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, iż sytuacja strony nie uzasadnia zastosowania ochrony tymczasowej o jakiej mowa w art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowił zażalenie oddalić.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Wstrzymanie wykonania aktu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda