Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 20 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 3 lutego 2016 r., sygn. akt III SA/Kr 574/14 oddalające wniosek o wyłączenie sędziów Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] sierpnia 2012 nr [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 3 lutego 2016 r. sygn. akt III SA/Kr 574/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił wniosek M. W. o wyłączenie sędziów Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie zgłoszony na rozprawie w dniu 3 lutego 2016 r.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że wnioskiem z dnia 3 lutego 2016 r., zgłoszonym na rozprawie M. W. zwróciła się o wyłączenie sędziów Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie od udziału w przedmiotowej sprawie ze względu na to, że "Sąd dąży siłowo do rozstrzygnięcia sprawy". Sąd powołał art. 18 i 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), dalej P.p.s.a. i wyjaśnił, że ustawodawca nie wskazał przesłanek wyłączenia sędziego na wniosek strony w sposób wyczerpujący, lecz scharakteryzował je stwierdzając, że chodzi o taką okoliczność, która mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie. Zgodnie z art. 20 P.p.s.a. do wnioskodawcy należy uprawdopodobnienie przyczyny wyłączenia. Zasadność wniosku o wyłączenie sędziego zależy od okoliczności faktycznych, jakie w każdym konkretnym przypadku mogą mieć wpływ na sposób prowadzenia postępowania przez sędziego. Przepis art. 19 P.p.s.a. nie wyklucza możliwości wyłączenia wszystkich sędziów danego wydziału sądu administracyjnego od rozpoznawania sprawy, ale również w takiej sytuacji wnioskodawca musi chociaż uprawdopodobnić istnienie obiektywnych okoliczności uzasadniających wyłączenie od udziału w rozpoznawaniu sprawy w stosunku do każdego z sędziów. Sytuacja taka nie zachodzi w niniejszej sprawie. Powołanej we wniosku motywacji nie można uznać za okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności w danej sprawie jakiegokolwiek sędziego. Skarżąca, pomimo reprezentowania przez profesjonalnego pełnomocnika, nie wskazała żadnych faktów, które stanowiłyby przesłankę wynikającą z treści art. 18 lub art. 19 P.p.s.a., nie podała żadnego zdarzenia ani zarzutu naruszenia prawa. Negatywne rozpoznanie wniosku skarżącej o zawieszenie postępowania, poprzedzające złożenie rozpoznawanego wniosku, w żaden sposób nie może być uzasadnieniem dla wyłączenia sędziów orzekających w sprawie, czy też innych sędziów. Zarzut, że "Sąd dąży siłowo do rozstrzygnięcia sprawy" nie spełnia dyspozycji żadnego ze wskazanych wyżej przepisów. Zgodnie z art. 22 § 2 P.p.s.a wydanie postanowienia w przedmiocie wyłączenia sędziego musi być poprzedzone złożeniem wyjaśnień przez tego sędziego, którego wniosek dotyczy. Uznając jednak, że skarżąca nie powołała się na żadną przesłankę wyłączenia sędziego, składanie wyjaśnień przez sędziów uznano za bezprzedmiotowe, tym bardziej, że w związku z poprzednim wnioskiem o wyłączenie wszystkich sędziów WSA w Krakowie (rozpoznanym prawomocnie postanowieniem WSA w Kielcach z dnia 31 marca 2015 r. sygn. akt II SO/Ke 2/15) w aktach sprawy znajdują się oświadczenia wszystkich sędziów orzekających w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Krakowie (k. 231-232), z których jednoznacznie wynika, że między żadnym z sędziów tego Sądu a skarżącą nie zachodzi stosunek osobisty w rozumieniu art. 19 P.p.s.a., ani okoliczności wymienione w art. 18 P.p.s.a. Skarżąca nie wskazała żadnych nowych przesłanek mogących podważyć prawdziwość złożonych wyjaśnień. Wątpliwości co do bezstronności sędziów Wydziału III Sądu nie nasuwają się również w oparciu o wszystkie inne zawarte w aktach sądowych pisma i dokumenty, czy też przebieg rozprawy poprzedzający złożenie wniosku. Jak podkreślono w orzeczeniu NSA z dnia 24 września 2014 r. sygn. akt II OZ 967/14 wydanym w niniejszej sprawie (k. 170-174), we wniosku o wyłączenie należało podać rzeczowe argumenty przemawiające za uwzględnieniem żądania, tj. wskazać konkretne okoliczności przemawiające za tym, że sędzia nie jest bezstronny w sprawie z udziałem skarżącej. Poprzednie wnioski skarżącej o wyłączenie sędziów zostały rozpoznane postanowieniami WSA w Krakowie z dnia 10 czerwca 2014 r. (k. 126), z 18 listopada 2015 r. (k. 254), oraz z dnia 28 grudnia 2015 r. (k. 270). Sąd I instancji stwierdził zatem, że nie ma podstaw faktycznych i prawnych do wyłączenia sędziów Wydziału III WSA w Krakowie od orzekania w sprawie i oddalił wniosek na podstawie art. 22 § 1 i 2 P.p.s.a.