Zażalenie na postanowienie WSA w Olsztynie w przedmiocie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody Warmińsko
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T.P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 10 stycznia 2013 r., sygn. akt II SA/Ol 1323/12 w przedmiocie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi J. R. na decyzję Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia [...] października 2012 r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie zażalenia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

J. R., reprezentowana przez T. P., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia [...] października 2012 r. w przedmiocie wymeldowania.

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 29 listopada 2012 r. T. P. został wezwany do nadesłania informacji z jakiego tytułu wywodzi swoje uprawnienie do bycia pełnomocnikiem strony skarżącej w postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Pismem procesowym datowanym na dzień 5 grudnia 2012 r. T. P. poinformował Sąd, że zostało mu udzielone przez J. R. pełnomocnictwo, które spełnia warunki określone w art. 35 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej: p.p.s.a.). Natomiast w piśmie procesowym z dnia 14 grudnia 2012 r. T. P. wskazał, że skarżąca jest matką jego żony.

W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 14 listopada 2012 r. T. P. został poinformowany, że nie może reprezentować J.R. w postępowaniu przed sądem administracyjnym, gdyż nie należy do kręgu osób, o których mowa w art. 35 § 1 p.p.s.a.

Na powyższe zarządzenie T. P. wniósł zażalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, postanowieniem z dnia 10 stycznia 2013 r., sygn. akt II SA/Ol 1323/12, odrzucił powyższe zażalenie.

W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd wskazał, że od zakwestionowanego zarządzenia nie przysługuje zażalenie, skarga kasacyjna ani żaden inny środek odwoławczy, ponieważ ustawa nie przewiduje takiej możliwości. Jedynie w ściśle określonych ustawą sytuacjach zarządzenia przewodniczącego mogą podlegać zaskarżeniu. Środka zaskarżenia nie można domniemywać, a tym bardziej nie można doszukiwać się go wbrew przepisom obowiązującej ustawy procesowej. Sąd wyjaśnił także, iż żaden przepis prawa nie przewiduje możliwości złożenia wniosku o stwierdzenie nieważności zarządzenia przewodniczącego wydziału do uzupełnienia braków formalnych skargi. Skoro zatem ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie daje możliwości wniesienia zażalenia na zarządzenie przewodniczącego informujące o braku legitymacji do bycia pełnomocnikiem w postępowaniu przed sądem administracyjnym, to zażalenie z wnioskiem o stwierdzenie jego nieważności jest niedopuszczalne.

Zażaleniem T. P. zaskarżył powyższe postanowienie zarzucając Sądowi błąd w ustaleniach faktycznych. W uzasadnieniu zażalenia skarżący podniósł, że pełnomocnictwo udzielone mu przez J. R. daje mu podstawę prawną do bycia jej pełnomocnikiem w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Ponadto skarżący powołał się na treść art. 510 Kodeksu postępowania cywilnego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 198 p.p.s.a. przepisy dotyczące zażaleń na postanowienia stosuje się odpowiednio do zażaleń na zarządzenia przewodniczącego, jeżeli ustawa przewiduje wniesienie zażalenia. Ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewiduje prawa do wniesienia zażalenia na zarządzenie informujące o niemożliwości reprezentacji strony w postępowaniu przed sądem administracyjnym ze względu na nienależenie do kręgu osób, o których mowa w art. 35 § 1 p.p.s.a. Prawidłowo zatem w rozpatrywanej sprawie Sąd pierwszej instancji wskazał, iż na przedmiotowe zarządzenie zażalenie nie przysługuje. W konsekwencji słusznie zażalenie T. P. odrzucono jako niedopuszczalne.

Na marginesie należy podkreślić, że w postępowaniu sądowoadministracyjnym, które posiada odrębnie uregulowaną procedurę, nie ma zastosowania art. 510 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.).

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie zażalenia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda