Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj po rozpoznaniu w dnia 7 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. I. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 26 sierpnia 2014 r., sygn. akt II SA/Ke 166/14 o oddaleniu wniosku o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach J. K. w sprawie ze skargi M. I. na postanowienie Wojewody Świętokrzyskiego z dnia [...] listopada 2013 r., znak: [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem 26 sierpnia 2014 r., sygn. akt II SA/Ke 166/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach na podstawie art. 22 § 2 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., oddalił wniosek M. I. o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach J. K. od orzekania w sprawie o sygn. akt II SA/Ke 166/14.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd podał, że pismem z dnia 2 lipca 2014r. M. I. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z wnioskiem o wyłączenie sędziego tego Sądu J. K. od orzekania w sprawie o sygn. akt II SA/Ke 166/14 w sprawie ze skargi M. I. na postanowienie Wojewody Świętokrzyskiego z dnia [...] listopada 2013r. znak: [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia. Strona wskazała, że sędzia, przewodnicząc rozprawie, która odbyła się w jej sprawie w dniu 5 czerwca 2014r., wydał zarządzenie, którym rażąco naruszył procedurę postępowania. Jak wynika z akt sprawy, zarządzeniem tym postanowiono: 1. w związku z kolejnym wnioskiem skarżącego o odroczenie rozprawy zobowiązać go do przedstawienia w terminie 7 dni na piśmie stanowiska uwzględniającego wywody organu zawarte w odpowiedzi na skargę i ewentualne dodatkowe uwagi; 2. poinformować skarżącego o możliwości ustanowienia pełnomocnika, który reprezentowałaby jego interesy w postępowaniu sądowym w razie przedłużającej się niemożności osobistego stawiennictwa przed Sądem (art. 35 § 1 p.p.s.a.) a także o tym, że jego osobiste stawiennictwo na rozprawie nie jest obowiązkowe; sąd rozpoznaje sprawę na podstawie przedstawionych przez organ administracji akt sprawy. Takie działanie wnioskodawca odczytuje jako próbę pozbawienia go udziału w postępowaniu, naruszenie konstytucyjnego prawa do sprawiedliwego i jawnego procesu oraz "wymuszenie" zaocznego przedstawienia jego stanowiska.
W dniu 7 sierpnia 2014r. sędzia J. K. złożył oświadczenie, że nie zachodzą po jego stronie przyczyny wyłączenia, o jakich mowa w art. 18 oraz art. 19 p.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach uznał, że wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. Sąd, przytaczając art. 18 § 1 i 3, art. 19 i art. 20 § 1 p.p.s.a., podniósł, że ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego, we wszystkich procedurach sądowych, sprowadza się do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy. W ocenie Sądu na gruncie niniejszej sprawy nie występuje którakolwiek z przesłanek opisanych w art. 18 § 1 i 3 oraz art. 19 p.p.s.a. Świadczy o tym treść oświadczenia sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, którego dotyczy złożony wniosek. Jednocześnie Sąd wskazał, że w złożonym wniosku M. I. nie uprawdopodobnił występowania w niniejszej sprawie jakiejkolwiek przyczyny wyłączenia sędziego wymienionej w art. 18, bądź art. 19 p.p.s.a. Zdaniem Sądu zarzuty, jakie wnioskodawca formułuje pod adresem sędziego J. K., nie są okolicznościami tego rodzaju, że mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w niniejszej sprawie. Sama podejrzliwość strony, brak zaufania co do bezstronności sędziego, czy też przeświadczenie o prowadzeniu przez sędziego postępowania w sposób wadliwy i nieobiektywny nie stanowi przesłanki uzasadniającej wyłączenie sędziego od orzekania w danej sprawie - bowiem zarzuty te skarżący może podnosić w środkach odwoławczych od orzeczeń Sądu pierwszej instancji.