Zażalenie na postanowienie WSA w Lublinie w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonego zarządzenia zastępczego w sprawie ze skargi A. B. na zarządzenie zastępcze Wojewody L. z dnia [...], znak [...], w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA - Małgorzata Jaśkowska po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 25 września 2013 r., sygn. akt III SA//Lu 380/13, wydane w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonego zarządzenia zastępczego w sprawie ze skargi A. B. na zarządzenie zastępcze Wojewody L. z dnia [...], znak [...], w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie, 2. oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego zarządzenia zastępczego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 25 września 2013 r., sygn. akt III SA/Lu 380/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił A. B. wstrzymania wykonania zaskarżonego zarządzenia zastępczego W. L. z dnia [...] znak [...], wydanego w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego.

Zdaniem Sądu I instancji, uwzględnienie wniosku skarżącego w zakresie wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu (zarządzenia zastępczego) nie jest możliwe z dwóch powodów. W ocenie Sądu I instancji, pierwszym powodem jest to, że w sprawie zapadło już orzeczenie kończące postępowanie w pierwszej instancji. Wstrzymywanie wykonania aktu w tej sytuacji pozostawałoby w sprzeczności z treścią art. 61 § 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - powoływanej dalej jako p.p.s.a.). W sytuacji, gdy Sąd I instancji odrzucił skargę, udzielenie ochrony tymczasowej jest możliwe po ewentualnym wniesieniu skargi kasacyjnej, jednak kompetencje w tym zakresie ma już Naczelny Sąd Administracyjny.

Drugim powodem negatywnej oceny wniosku w zakresie ochrony tymczasowej był - w ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie - fakt, że skarżący w żaden sposób nie uzasadnił, iż w jego przypadku zachodzą ustawowe przesłanki wstrzymania wykonania aktu, ograniczając się jedynie do powołania jednej z przesłanek ustawowych, bez jej odniesienia do badanej sprawy.

W zażaleniu z dnia 7 października 2013 r. A. B. zaskarżył - na podstawie art. 194 § 1 pkt 2 p.p.s.a. - postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 25 września 2013 r., zarzucając mu naruszenie art. 61 § 3 p.p.s.a. i wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu zażalenia A. B. argumentował, że w niniejszej sprawie niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków jest ewidentne. Wykonanie zarządzenia zastępczego Wojewody L. spowoduje pozbawienie skarżącego możliwości wykonywania mandatu radnego. W jego ocenie istnieje zatem pewność, że skutek ten będzie niemożliwy do odwrócenia.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zażalenie A. B. zasługuje na uwzględnienie, ale z przyczyn innych niż w nim podniesione.

Zgodnie z treścią art. 61 § 1 p.p.s.a. wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Stosownie zaś do art. 61 § 3 powołanej ustawy po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Przepis art. 61 § 1 p.p.s.a. nie ma charakteru bezwzględnego. Oznacza to, że przepisy szczególne mogą wprowadzać odmienne uregulowania tej kwestii. Z takim przypadkiem mamy do czynienia w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 98 ust. 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.) rozstrzygnięcia nadzorcze stają się prawomocne z upływem terminu do wniesienia skargi albo z dniem oddalenia lub odrzucenia skargi przez sąd. Odpowiednie stosowanie wskazanego przepisu art. 98 do zarządzeń zastępczych gwarantuje natomiast przepis art. 98a ust. 3 cytowanej ustawy. Zgodnie z przyjętym orzecznictwem sądów administracyjnych prawomocność zarządzenia zastępczego należy łączyć z jego wykonalnością. To oznacza, iż zarządzenie zastępcze wojewody staje się wykonalne dopiero z chwilą uzyskania prawomocności, czyli z momentem rozpoznania przez Sąd skargi wniesionej na to zarządzenie lub z momentem bezskutecznego upływu terminu do wniesienia skargi (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 czerwca 2000 r. sygn. akt II SA 1331/2000, II SA 1332/2000 publ. OSP 2000/9 poz. 136, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 listopada 1999 r. sygn. akt I SA 1483/99 publ. ONSA 2000/4 poz. 174, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 listopada 2006 r. sygn. II SA/Wa 1260/06 LexPolonica nr 1341157).

Skoro w niniejszej sprawie skarżący skorzystał z prawa wniesienia skargi do sądu administracyjnego, to należy stwierdzić, iż zaskarżone zarządzenie zastępcze w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego nie jest prawomocne, a tym samym nie podlega wykonaniu. Co prawda Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie - postanowieniem z dnia 13 sierpnia 2013 r. - odrzucił skargę A. B., nie mniej jednak postanowienie wydane w tym zakresie może zostać zaskarżone poprzez wniesienie skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Oznacza to, iż wniosek A. B. z dnia 11 września 2013 r. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest zbędny. W tej sytuacji należało uchylić zaskarżone postanowienie i oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego zarządzenia zastępczego Wojewody L. z dnia [...], znak [...], wydanego w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 185 § 1 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.

.........................................

s. Małgorzata Jaśkowska

Strona 1/1