Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Jarzembski po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. W. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia [...] grudnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie rozłożenia na raty należności z tytułu zwrotu środków przyznanych na podjęcie działalności gospodarczej postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia 5 stycznia 2011r. M. W. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na decyzję Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia [...] grudnia 2010 r., nr [...] (znak[...]) w przedmiocie rozłożenia na raty należności z tytułu zwrotu środków przyznanych na podjęcie działalności gospodarczej.
Pismem z dnia 4 lutego 2011r. skarżąca złożyła do Sądu wniosek o wstrzymanie ww. decyzji z uwagi na brak środków na pokrycie należności, do uiszczenia której została zobowiązana.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Zasadą w postępowaniu sądowoadministracyjnym jest, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności, o czym stanowi 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Zgodnie jednak z art. 61 § 3 wskazanej ustawy Sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Udzielenie ochrony tymczasowej, związanej z wstrzymaniem zaskarżonego aktu administracyjnego ma charakter wyjątkowy i uzależnione jest od uprawdopodobnienia przez wnioskodawcę przesłanek przemawiających za udzieleniem ochrony tymczasowej.
W ocenie Sądu wniosek skarżącej, złożony w przedmiotowej sprawie zasługuje na uwzględnienie. Sąd biorąc pod uwagę argumentację zawartą we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, uznał, iż zachodzą przesłanki do wstrzymania jej wykonania.
Przedmiotem postępowania prowadzonego w niniejszej sprawie jest rozłożenie na raty należności z tytułu zwrotu środków przyznanych na podjęcie działalności gospodarczej, przy czym kwota całkowita podlegająca zwrotowi wynosi wraz z ustawowymi odsetkami 20.117,34 zł i została rozłożona na dwanaście rat - pierwszą w wysokości 1.726,24 (płatną d0 30 listopada 2010r.), pozostałe jedenaście rat w wysokości 1.720 zł, płatne od grudnia do października 2011r. Skarżąca we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji podniosła, iż pieniądze otrzymane na rozpoczęcie działalności gospodarczej w całości zainwestowane zostały w prowadzony przez nią gabinet, ma ponadto na utrzymaniu uczącą się córkę. Zważywszy na wysokość ustalonej raty, obciążenie finansowe skarżącej może spowodować trudne do odwrócenia skutki, powodujące utratę przez skarżącą płynności finansowej i niemożność realizowania bieżących i koniecznych wydatków, związanych z utrzymaniem siebie i córki. Przyjmując, iż trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (por. post. WSA w Białymstoku z dnia 3 sierpnia 2008r., sygn. akt II SA/Bk 352/2006), można uznać, iż sytuacja taka zachodzi w przedmiotowej sprawie.
Podkreślić należy przy tym, iż na tym etapie postępowania Sąd nie dokonuje oceny zakwestionowanej w skardze decyzji, badając jedynie zasadność wniosku o udzielenie ochrony tymczasowej.
W tych warunkach, na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.