Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Saniewski po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. K. na decyzję Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie we W. z dnia [...] października 2011 r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia odrzucić skargę.
B. K. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta W. decyzję Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie we W. z dnia [...] października 2011 r. Nr [..] w przedmiocie zasiłku celowego.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie we W. wniósł o jej odrzucenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej "p.p.s.a."), skargę do Sądu można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich, co wynika z art. 52 § 2 - 4 p.p.s.a.
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2). W sytuacji gdy ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, należy przed wniesieniem skargi wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa.
W związku z powyższym, w sytuacji gdy w sprawie przysługuje środek zaskarżenia, obligatoryjne jest wyczerpanie toku instancji, a następnie wniesienie stosownej skargi do Sądu, przy czym zaznaczyć należy, iż skarga może dotyczyć jedynie ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy w toku instancji.
W niniejszej sprawie przedmiotem skargi jest decyzja organu pierwszej instancji, skarżąca bowiem nie złożyła odwołania do organu wyższego stopnia, co wprost wynika z pouczenia zawartego w treści zaskarżonej decyzji. Zatem w omawianej sprawie nie doszło do wyczerpania wymaganego wskazanymi powyżej przepisami toku instancji, co stanowi negatywną przesłankę dopuszczalności skargi (art. 52 § 1 p.p.s.a.).
W tym stanie rzeczy, stosownie do art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono, jak w sentencji postanowienia.