Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Wichrowski po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. D. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...]października 2014 r., nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy dłużnikowi alimentacyjnemu postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Decyzją z dnia [...] października 2014 r., nr [...]Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] sierpnia 2014r. nr [...]w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy dłużnikowi alimentacyjnemu.
Na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] skargę wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji złożył D. D. Uzasadniając ww. wniosek skarżący podniósł, że wykonanie zaskarżonej decyzji wyrządzi mu znaczna krzywdę i pozbawi go możliwości zarobkowania i spłacania alimentów. podkreślił, że aktualnie zatrudniony jest na stanowisku kierowca-magazynier, na dowód czego przedłożył umowę o pracę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270; dalej p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Po przekazaniu sądowi skargi, sąd na wniosek skarżącego może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.). Możliwość wstrzymania wykonania dotyczy także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy (art. 61 § 3 in fine p.p.s.a.).
W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ciężar wykazania, że okoliczności te istotnie zaistniały, spoczywa na osobie wnioskującej o ochronę tymczasową. Inaczej rzecz ujmując, wnioskodawca powinien wykazać, że w sytuacji faktycznej, w jakiej się znajduje, wykonanie decyzji powodować będzie znaczną szkodę bądź trudne do odwrócenia skutki (por. m.in. postanowienia NSA z 6.07.2004 r., FZ 104/04; z 28.04.2005 r., II OZ 184/05, z 13.12.2004 r., FZ 496/2004; z dnia 27.01.2005 r., FZ 569/2004; z 7.04.2005 r., II OZ 201/2005; z dnia 21.12.2006 r., I FZ 525/2006; wszystkie orzeczenia dostępne w centralnej bazie orzeczeń sądów administracyjnych na stronie: orzeczenia.nsa.gov.pl; dalej: CBOSA).
W orzecznictwie sądowym przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu są definiowane w następujący sposób: "Niebezpieczeństwo, o którym mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a., oznacza, że chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego i wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. W szczególności będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego, lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu. Trudne zaś do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków". (por. postanowienie NSA z 31.05.2012 r.; II OZ 465/12; CBOSA).
W ocenie sądu w badanej sprawie zachodzi konieczność wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji do czasu prawomocnego zakończenia postępowania przed sądem administracyjnym, z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody. Rozstrzyganie w przedmiocie tzw. ochrony tymczasowej na podstawie art. 61 p.p.s.a. powinno stanowić wyraz wyważenia interesu publicznego oraz słusznego interesu skarżącego. Argumenty skarżącego zasługują na uwzględnienie - jeśli prawo jazdy jest mu niezbędne ze względu na wykonywanie pracy zawodowej, to wykonanie decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy będzie miało negatywne skutki dla skarżącego, który nie będzie w stanie zdobyć środków utrzymania, gdyż najprawdopodobniej utraci pracę. Wątpliwe jest następnie odzyskanie przez skarżącego utraconego miejsca pracy, ponieważ niewątpliwie na jego miejsce będzie przyjęty nowy pracownik.
Podsumowując - wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji do czasu rozpatrzenia sprawy przez sąd jest uzasadnione słusznym interesem skarżącego, który wykazał przesłankę niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody, zatem należało wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
W tym stanie rzeczy na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. przepisu należało orzec jak w sentencji postanowienia.