Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Klotz po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. B. na decyzję Burmistrza [...] z dnia [...] września 2015 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego postanawia odrzucić skargę.
Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w [...] działający z upoważnienia Burmistrza [...] decyzją z dnia [...] września 2015 r., nr [...] odmówił umorzenia należności dłużnika alimentacyjnego R. B. z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz osoby uprawnionej.
Pismem z dnia 19 października 2015 r. R. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na decyzję Burmistrza [...] z dnia [...] września 2015 r., nr [...]
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga na decyzję Burmistrza [...] z dnia [...] września 2015 r., nr [...] podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - zwanej dalej p.p.s.a.), skargę do Sądu można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich.
Stosownie do brzmienia art. 52 § 2 - 4 p.p.s.a. przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2). W sytuacji gdy ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, należy przed wniesieniem skargi wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa.
W związku z powyższym, w sytuacji gdy w sprawie przysługuje środek zaskarżenia, obligatoryjne jest wyczerpanie toku instancji, a następnie wniesienie stosownej skargi do Sądu, przy czym zaznaczyć należy, iż skarga może dotyczyć jedynie ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy w toku instancji.
W niniejszej sprawie, przedmiotem skargi jest decyzja Burmistrza [...] z dnia [...] września 2015 r., nr [...] Od niniejszego rozstrzygnięcia strona winna wnieść zgodnie z pouczeniem zawartym w decyzji odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] i dopiero w przypadku niezadowolenia z decyzji odwoławczej - wnieść skargę do sądu administracyjnego, jednakże intencją swojej skargi uczynił decyzję organu pierwszej instancji - Burmistrza [...] z dnia [...] września 2015 r., nr [...]
Możliwość poddania działalności administracji publicznej sądowej kontroli nie oznacza prawa sądu do zastępowania organów administracyjnych w podejmowaniu aktów administracyjnych z naruszeniem zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego.
Oznacza to, że skarga na decyzję organu I instancji nie może zostać rozpoznana merytorycznie (art. 52 § 1 p.p.s.a.).
Z powołanych regulacji wynika zatem, że wyczerpanie stosownych środków zaskarżenia jest podstawową przesłanką dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego.
W tej sytuacji Sąd powyższą skargę odrzucił na postawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.