Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Powiatu w przedmiocie wyrażenia zgody na zbycie nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Klotz po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Stowarzyszenia [...] w P., B. B. na uchwałę Rady Powiatu w [...] z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na zbycie nieruchomości postanawia odrzucić skargę w stosunku do Stowarzyszenia [...] w P.

Uzasadnienie

Rada Powiatu w [...] w dniu [...] czerwca 2013 r. podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie wyrażenia zgody na zbycie nieruchomości stanowiącej własność Powiatu [...] o wartości szacunkowej przekraczającej [...] tysięcy złotych.

W dniu 5 lipca 2013 r. Stowarzyszenie [...] w P. skierowało pod adresem organu wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Rada Powiatu w [...] pismem z dnia 30 lipca 2013 r. (doręczonym skarżącemu Stowarzyszeniu w dniu 5 sierpnia 2013 r.) udzieliła odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wskazując, iż Rada Powiatu w [...] podejmując przedmiotową uchwałę działała w granicach i na podstawie przepisów prawa.

Pismem z dnia 27 września 2013 r. Stowarzyszenia [...] w [...] w imieniu własnym i jako pełnomocnik B. B. wniosło skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na uchwałę Rady Powiatu w [...] z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na zbycie nieruchomości.

W odpowiedzi na skargę Rada Powiatu w [...] wniosła o odrzucenie skargi w całości z uwagi na uchybienie ustawowego terminu do jej wniesienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przed przystąpieniem do merytorycznego rozpoznania skargi, Sąd bada przede wszystkim jej dopuszczalność oraz to, czy skarga została wniesiona w terminie z zachowaniem jej wymogów formalnych.

Stosownie do treści art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm.) -dalej: "P.p.s.a.", skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a, można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa (§ 3). W przypadku innych aktów, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi i nie stanowi inaczej, należy również przed wniesieniem skargi do sądu wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa. Termin, o którym mowa w § 3, nie ma zastosowania (§ 4).

Zgodnie natomiast z art. 53 § 1 P.p.s.a. skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. W przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (§ 2).

Zgodnie z poglądem prawnym zaprezentowanym w uchwale Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2 kwietnia 2007 r., sygn. akt II OPS 2/07, przepis art. 53 § 2 P.p.s.a. wprowadza dwa terminy do wniesienia skargi. Pierwszy termin dotyczy sytuacji, gdy właściwy organ udzielił odpowiedzi na wezwanie (termin ten wynosi 30 dni i liczy się od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie) oraz drugi termin, który dotyczy sytuacji, gdy organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie (termin ten wynosi 60 dni i liczy się od dnia wniesienia do organu wezwania do usunięcia naruszenia). Analiza tego przepisu prowadzi do wniosku, że po wniesieniu wezwania do usunięcia naruszenia rozpoczyna już bieg drugi z tych terminów, jeżeli jednak przed jego upływem organ doręczy odpowiedź na wezwanie, termin ten staje się bezprzedmiotowy, a rozpoczyna bieg termin trzydziestodniowy liczony od dnia doręczenia odpowiedzi na wezwanie. Jeżeli natomiast organ nie doręczy odpowiedzi na wezwanie przed upływem 60 dni od dnia wniesienia wezwania, to w tym terminie (60 dni od dnia wniesienia wezwania) powinna być wniesiona skarga.

Stowarzyszenie [...] w [...] pismem z 5 lipca 2013 r. wezwało Radę [...] w [...] do usunięcia naruszenia prawa, które to wezwanie zostało doręczone Staroście w dniu 8 lipca 2013 r. (k. - 3 akt administracyjnych).

Rada Powiatu w [...] pismem z dnia 30 lipca 2013 r. (doręczonym skarżącemu Stowarzyszeniu w dniu 5 sierpnia 2013 r.) udzieliła odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Zgodnie więc z art. 53 § 2 P.p.s.a. skarżący powinien wnieść skargę w terminie 30 dni od dnia doręczenia mu odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia, tj. do dnia 4 września 2013 r. Natomiast skarżący wystąpił ze skargą dopiero w dniu 30 września 2013 r., a więc po upływie terminu do jej wniesienia.

Bez znaczenia pozostaje również okoliczność, iż skarga została wniesiona bezpośrednio do sądu, bez pośrednictwa organu, którego działanie jest przedmiotem skargi. W takiej sytuacji o zachowaniu terminu do wniesienia skargi decyduje data nadania skargi przez sąd do właściwego organu, co miało miejsce w dniu 3 października 2013 r. Zatem za datę faktycznego wniesienia skargo do Sądu należy przyjąć datę 3 października 2013 r., a co nastąpiło z uchybieniem terminu do wniesienia skargi.

W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.

Strona 1/1