Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie nagród i wyróżnień dla osób fizycznych za osiągnięte wyniki sportowe oraz trenerów i innych osób wyróżniających się osiągnięciami w działalności sportowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Miasta i Gminy [...] na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie nagród i wyróżnień dla osób fizycznych za osiągnięte wyniki sportowe oraz trenerów i innych osób wyróżniających się osiągnięciami w działalności sportowej postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Miasto i Gmina wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie nagród i wyróżnień dla osób fizycznych za osiągnięte wyniki sportowe oraz trenerów i innych osób wyróżniających się osiągnięciami w działalności sportowej.

Pismem z dnia [...] grudnia 2016 r. wezwano Burmistrza Miasto i Gmina do przedłożenia uchwały stanowiącej podstawę do wniesienia do Sądu przedmiotowej skargi, podjętej w trybie art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.

Skarżąca gmina w zakreślonym przez Sąd terminie, ani do dnia wydania przedmiotowego postanowienia nie przedłożyła żądanej uchwały.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Możliwość zaskarżenia rozstrzygnięcia nadzorczego przewidują przepisy art. 98 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (j.t.: Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.), które stanowią, że rozstrzygnięcia organu nadzorczego dotyczące gminy, w tym rozstrzygnięcia, o których mowa w art. 96 ust. 2 i art. 97 ust. 1, a także stanowisko zajęte w trybie art. 89, podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego z powodu niezgodności z prawem w terminie 30 dni od dnia ich doręczenia (ust. 1). Do złożenia skargi uprawniona jest gmina lub związek międzygminny, których interes prawny, uprawnienie albo kompetencja zostały naruszone. Podstawą do wniesienia skargi jest uchwała lub zarządzenie organu, który podjął uchwałę lub zarządzenie albo którego dotyczy rozstrzygnięcie nadzorcze (ust. 3).

Z nadesłanych akt, ani z treści skargi nie wynika, by Rada Miasto i Gmina podjęła uchwałę, o której mowa w art. 98 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym.

W powołanym wyżej przepisie nie określono terminu, w którym uchwała może zostać podjęta, w orzecznictwie sądowym przyjmuje się, a skład orzekający ten pogląd podziela, że uchwała taka może być podjęta i przekazana do sądu administracyjnego także (nawet) po upływie terminu do wniesienia skargi (por. postanowienie SN z dnia 9 kwietnia 1992 r., sygn. akt III ARN 13/92; LEX nr 10908). Jak wyjaśnił to NSA w postanowieniu z dnia 4 stycznia 2011 r. w sprawie II OSK 2450/10 LEX nr 743431, skarga na rozstrzygnięcie nadzorcze, wniesiona przed podjęciem uchwały, o której mowa, nie może zostać odrzucona, jeżeli w późniejszym terminie taki akt zostanie uchwalony i przekazany do sądu administracyjnego.

W postanowieniu z dnia 9 października 2008 r., II SA/Op 517/08, LEX nr 504535 WSA w Opolu przyjął, że: "Skarga, nawet wniesiona do sądu administracyjnego przez organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego w przewidzianym w art. 98 ust. 1 u.s.g. 30-dniowym terminie, nie może zostać uznana za wniesioną skutecznie, jeżeli nie została podjęta uchwała organu uchwałodawczego tej jednostki o skierowaniu skargi do sądu. Wniesienie skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze bez załączenia uchwały rady gminy o wniesieniu skargi uznać należy zatem za brak formalny tej skargi, który w świetle art. 49 § 1 w zw. z art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., może być uzupełniony na wezwanie sądu, który wzywa stronę skarżącą do jego uzupełnienia w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. Fakt poinformowania radnych zarówno o treści rozstrzygnięcia nadzorczego, jak i o treści skargi wniesionej do sądu, a także okoliczność, że radni nie kwestionowali skargi, nie mogą sanować braku formalnego skargi".

Skoro podstawą do wniesienia skargi jest uchwała lub zarządzenie organu, który podjął uchwałę lub zarządzenie albo, którego dotyczy rozstrzygnięcie nadzorcze, to brak uchwały stanowiącej podstawę wniesienia skargi, nieuzupełniony do czasu podjęcia przez sąd orzeczenia, stoi na przeszkodzie do rozpoznania skargi, czyniąc ją niedopuszczalną na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1