Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Włodarska po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. K. na decyzję Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie we W. z dnia [...] stycznia 2011 r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia odrzucić skargę.
W dniu 12 marca 2011r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy wpłynęła skarga B. K. na decyzję Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie we W. z dnia [...] stycznia 2011 r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie we W. wskazał, iż w wyniku ponownego sprawy decyzją z dnia [...] marca 2011r. Nr [...] skarżącej przyznany został zasiłek celowy zgodnie z jej wnioskiem. Kopia decyzji załączona została do akt sądowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej "p.p.s.a."), skargę do Sądu można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Stosownie do brzmienia art. 52 § 2 - 4 p.p.s.a.
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2). W sytuacji gdy ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, należy przed wniesieniem skargi wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa.
W związku z powyższym, w sytuacji gdy w sprawie przysługuje środek zaskarżenia, obligatoryjne jest wyczerpanie toku instancji, a następnie wniesienie stosownej skargi do Sądu, przy czym zaznaczyć należy, iż skarga może dotyczyć jedynie ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy w toku instancji.
W niniejszej sprawie przedmiotem skargi jest decyzja organu pierwszej instancji. W omawianej sprawie nie doszło zatem do wyczerpania wymaganego wskazanymi powyżej przepisami toku instancji, co stanowi negatywną przesłankę dopuszczalności skargi (art. 52 § 1 p.p.s.a.). Z powyższego względu niedopuszczalne jest również umorzenie postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 54 § 3 p.p.s.a.
W tym stanie rzeczy, stosownie do art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono, jak w sentencji postanowienia.