Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Klotz po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2008r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Burmistrza [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2008r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy w związku z opieką nad dzieckiem postanawia odrzucić skargę
Pismem z dnia [...] maja 2008 r. Burmistrz [...] wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...], uchylającą decyzję Burmistrza [...] z dnia [...] marca 2008 r. Nr [...] i przyznającą M.L. świadczenie pielęgnacyjne w formie świadczenia pielęgnacyjnego wraz ze składką na ubezpieczenie zdrowotne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy w związku z opieką nad dzieckiem, W.L., w okresie od [...] sierpnia 2007 r. do [...] grudnia 2012 r. w wysokości [...] zł miesięcznie.
W skardze podniesiony został zarzut błędnego obliczenia przez organ II instancji zarówno początkowego, jak i końcowego terminu przyznania świadczenia i wydania kwestionowanej decyzji z naruszeniem art. 24 ust. 1, ust. 2, ust. 3 i ust.3a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2007 r., Nr 109, poz. 747 z późno zm.), który to przepis przewiduje ustalanie świadczeń rodzinnych na okres zasiłkowy.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] wniosło o jej odrzucenie, z uwagi na fakt, iż została ona wniesiona przez organ nie mający do tego legitymacji procesowej i w konsekwencji nie będący stroną postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych, bez rozpoznawania zawartych w niej zarzutów.
Jak stanowi przepis art. 50 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym, jak również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi.
Złożona do sądu administracyjnego skarga opierać się musi na istnieniu związku pomiędzy sferą praw i obowiązków skarżącego, a zaskarżonym aktem. Innymi słowy skarżący musi mieć interes prawny w przeprowadzeniu sądowej kontroli zgodności zaskarżonego aktu lub czynności z prawem, a także interes prawny w doprowadzeniu do stanu zgodnego z obiektywnie pojętym porządkiem prawnym.
W związku z powyższym rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy wnoszący skargę Burmistrz [...] jest podmiotem legitymowanym do jej wniesienia, czyli czy posiada interes prawny w niniejszej sprawie.
Orzecznictwo wojewódzkich sądów administracyjnych oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego prezentuje pogląd, iż powierzenie organowi jednostki samorządu terytorialnego właściwości do orzekania w sprawie indywidualnej w formie decyzji administracyjnej, niezależnie od tego, czy nastąpiło to na mocy ustawy, czy też porozumienia, wyłącza możliwość dochodzenia przez tę jednostkę jej interesu prawnego w trybie postępowania administracyjnego, czy sądowoadministracyjnego. Pogląd taki wyrażony został m. in. w postanowieniu NSA z dnia 15 października 1990 r., sygn. akt SAlWr 990/90 (LEX nr 10166) wyroku NSA z dnia 7 grudnia 2005 r., sygn. akt I OSK 521/05 (LEX nr 189858), postanowieniu NSA z dnia 1 lutego 2006 r., sygn. akt I OSK 386/05 (LEX nr 194022), czy w uchwale NSA z dnia 19 maja 2003 r., sygn. akt OPS 1/03 (LEX nr 79089).
Konkludując - jednostka samorządu terytorialnego, której organ wydał decyzję w sprawie w pierwszej instancji nie ma legitymacji skargowej do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję organu odwoławczego, wydaną w tejże sprawie. Organ samorządowy, w zakresie w jakim wykonuje funkcję organu administracji publicznej nie jest uprawniony do reprezentowania jej interesu prawnego, rozumianego, jako interes osoby prawnej. Jednostka samorządowa nie może występować raz w roli organu wydającego decyzję, a innym razem jako strona postępowania w zależności od tego, na jakim etapie znajduje się załatwiana sprawa.
Powyższe, utrwalone w orzecznictwie stanowisko wskazuje, iż Burmistrz [...], wydający decyzję I instancji w przedmiotowej sprawie, nie posiada legitymacji skargowej do wniesienia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargi na decyzję wydaną w tejże sprawie w II instancji.
Z tego względu, Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) skargę, jako niedopuszczalną, odrzucił.